Het Ierse viertal Inhaler lag net lekker op stoom om een van de grote jonge rockbands van het begin van de jaren twintig te worden toen corona roet in hun eten gooide. Zat de 21-jarige zanger Eli Hewson weer thuis in Dublin bij papa Bono. Tijd om na te denken was er wel voor de schuchtere dromer en zijn kompanen. Hun deze maand verschijnende debuutalbum kreeg daarvan een fikse zwieper mee. De clichés – over appels die niet ver van de boom vallen – zullen wel weer uit de kast tuimelen. Maar wat kan Hewson eraan doen dat hij soms klinkt als zijn vader? It Won’t Always Be Like This is een sterk en fascinerend debuut geworden, vol aanstekelijke songs, gedreven door jeugdige Sturm und Drang en een zweem van volwassenheid.