Bestaat er een band die angstige en onzekere tijden raker in muziek weet te vangen dan Low? Drie jaar geleden maakten ze met ‘Double Negative’ de meest radicale plaat uit het 25-jarige bestaan van de band. De stemmige indierock met hemelse zang van Alan Sparhawk en Mimi Parker werd bont en blauw geslagen en kwam er in zwaar gehavende vorm weer uit. Opvolger ‘Hey What’ klinkt alweer gierend urgent. Maar een stuk toegankelijker, omdat de ijzersterke (zang)melodieën de overstuurde geluidstapijten nu naar de achtergrond drukken. Deze bezwerende hymnes met een einde der tijden-gevoel zullen geen doemdenker onberoerd laten.