O, Frankrijk! Officieel is het merendeel van West-Afrika al ruim zestig jaar onafhankelijk, maar wie naar het nieuwste album van Mdou Moctar luistert (en meeleest), begrijpt: de voormalige kolonisator houdt de regio nog altijd in een houdgreep. Een grondstofrijk gebied als hoorn des overvloeds; als speelbal.

Op Funeral For Justice galoppeert de weergaloze Toeareg-zanger en -gitarist Mahamadou Souleymane alsof hij alle westerse mogendheden eigenhandig uit ‘zijn’ Niger tracht te verdrijven. Een militaire machtsovername vorig jaar zomer heeft dat werk inmiddels voor hem gedaan. Maar hoe anders de politieke situatie in het land ook is, de menselijkheid die hij predikt, veroudert niet. En wegkijken van wat er zich in West-Afrika afspeelt is voortaan onmogelijk.