En zo zat de festivalzomer er na Lowlands wel zo’n beetje op en was de gitaarrock weer eens ten grave gedragen, zoals die in de geschiedenis van de popmuziek al vele, vele malen ten grave is gedragen – en vervolgens toch maar weer opgegraven dan wel op eigen kracht herrezen. Iets met onkruid.
En iets met golfbewegingen; van die dingen die dezelfde popgeschiedenis al decennialang kleur, bestaansrecht én een onvoorspelbaar karakter geven. Maar daar had het verzamelde popjournaille in the heat of the moment waarschijnlijk even geen actieve herinnering aan. Het was natuurlijk ook een verleidelijke conclusie, met die massaal toegejuichte hoofdpodia vol lieve mensen die vrijheid, blijheid, kwetsbaarheid, positivisme, openheid en empowerment vierden, die tranen lieten vloeien en die vooral ‘het feestje’ kwamen geven waarvoor de menigte was gekomen. Daar passen geen chagrijnige gezichten met postpunkgitaren en cynische teksten bij. En die baldadige snorremansen van John Coffey dan? Uiteindelijk ook keurige, gevoelige jongens natuurlijk, die wel raad weten met een potje method acting.
Enfin, we gaan er hier & nu geen Gepeperde Mening over geven, maar halen nog eens diep adem en stellen ons proactief op: als Het Gevaar niet naar ons komt, gaan wij wel naar Het Gevaar, met dank aan onze ietwat nomadisch ingestelde uitgeverij: na jarenlang met de OOR-redactie in de door nachtelijke straatraces en schimmige garageboxbedrijfjes geplaagde outskirts van Zaandam te hebben gezeten, bevinden we ons tegenwoordig in Amsterdam Zuidoost, kortweg de Bijlmer, nog korterweg SMIB, ingeklemd tussen De Toekomst – het kloppende hart van crisisclub Ajax – en de bakermat van de drillrap. Ik zeg: angstaanjagender wordt ’t niet. Gelukkig ligt op de redactie inmiddels het Smibanese Woordenboek 2.0 van Prof. Soortkill, dat we uit ons hoofd gaan leren, zodat we hier onverschrokken want welbespraakt de straat op kunnen.
En dan? Op naar nieuw gevaar, op naar 010, op naar een lang weekend vol boze, grauwe, depressieve, nihilistische gitaarherrie. Kortom, op naar die ándere toekomst (die verdomde golfbewegingen ook altijd). Left Of The Dial, here we come!
De nieuwe OOR is uit!
Bestel ‘m hier.
