Zo heel af en toe hoor je het nog wel. Dan slaat drummer Patrick Carney net wat rapper dan ie eigenlijk zou moeten. En soms speelt Dan Auerbach weer een moddervette lick op een moment dat je het niet verwacht. Verder kleuren de twee lieden die samen The Black Keys vormen tijdens hun show op Pinkpop toch net wat te veel binnen de lijntjes.
Fotografie Hub Dautzenberg
Wat is dat toch met muziekduo’s en -trio’s die plots willen uitbreiden? Die er plots een extra gitarist, toetsenist of bassist bijhalen. Is het niet juist het rauwe, directe geluid van een band die bestaat uit twee of drie personen die zo’n act smoel geeft? De expansieplannen kostten Wolfmother ooit de kop en nu moeten The Black Keys er ook aan geloven.
Want The Black Keys is live niet die heerlijk rammelende bluesrockband die het op plaat de laatste jaren weer wél is. Want de afslag richting stadionrock, die de band nam na het succesalbum El Camino (2011), bleek uiteindelijk een doodlopende weg. Gelukkig vond de groep uit Akron, Ohio de weg weer terug naar huis; de studio. En, in meer spirituele zin, kwamen The Black Keys thuis door terug te gaan naar de wortels van hun muziekgenre, met de geweldige bluescoverplaat Delta Kream (2021) en het sterke Dropout Boogie (2022) tot gevolg.
Op deze Pinkpop-zaterdag staat echter The Black Keys als stadion-act op de bühne. Een slicke rockband met sterk songmateriaal dat de handjes op elkaar krijgt (Gold On The Ceiling, Tighten Up, Little Black Submarines, Lonely Boy). Maar de schurende, rammelende en vaak bijna ontsporende bluesrock die The Black Keys ooit zo’n spannende band maakte; die horen we vandaag niet.
De rijkere aankleding van de songs zorgt ervoor dat de dynamiek uit de liedjes is verdwenen. Bovendien is ook het raspje in Auerbachs stem aan het vervagen. Niet dat de sleet op deze band zit, maar ze nemen domweg geen risico’s meer. Alleen Carney probeert de boel nog wel eens uit het gareel te laten lopen, maar dan is Auerbach er als de kippen bij om de gemoederen al bij voorbaat te temperen.
Maakt dat deze show tot een slecht optreden? Integendeel. Met het zonnetje erbij en een biertje in de hand, zijn The Black Keys nog steeds een niet te versmaden band. Maar de scherpe randjes zijn er wel vanaf.
Gezien: Pinkpop 2023, 17 juni (18.20 uur) op de North Stage. Lees hier al onze verslagen van Pinkpop.
Zomeractie!
Speciale zomeractie! Als je nu een jaarabonnement op OOR neemt betaal je geen 66,95 maar slechts 50 euro. En je maakt tevens kans op een originele Epiphone ES-335 gitaar! Meld je hier aan.