De bandnaam Cigarettes After Sex zeg je liever niet hardop tegen je moeder. Toch speelt de dreampopband twee keer in een uitverkochte AFAS Live voor een publiek dat grotendeels bestond uit jonge meiden, dus velen konden niet om de opgetrokken wenkbrauw van mama heen. De band bracht de laatste tijd wat nieuwe singeltjes uit, waarvan Bubblegum de meest recente is. Donderdag kregen we die te horen samen met heel wat andere CAS-klassiekers
Fotografie Joyce van Doorn
Het is donker in AFAS Live. Niet omdat de lampen uitstaan en ook niet als steunbetuiging aan het noodlijdende Ajax, dat iets verderop moet voetballen. Het lijkt alsof iedereen hier in de zaal de tekstregel ‘Think I like you best when you’re dressed in black from head to toe’ (uit de hit K) heel letterlijk heeft genomen.
Netjes om 20.00 uur verschijnt Bob Dylan op het podium. Ja, Bob Dylan. Niet in het echt, maar op het grote scherm. Wat verder de relatie is tussen Dylan en Cigarettes is niet helemaal duidelijk, maar het publiek vindt het cool en de smartphones gaan meteen al de lucht in. Dylan wordt afgewisseld met een rijtje oude sterren die ongemakkelijk op het publiek neerkijken, dan komt de band zelf op het podium. Ook ‘ultra cool’, zich netjes houdende aan de K.-dresscode.
Zodra zanger Greg Gonzalez (ja, hij is een man, daar kwam ik zelf ook vrij laat achter) het podium betreedt, roept het meisje naast mij keihard ‘dilf’ (de mannelijke variant van ‘milf’). Het publiek begint te krijsen als een malle. Gonzalez gaat er niet op in en de band zet in alle rust Affection in.
Het is al snel duidelijk wat voor avond dit gaat worden. De zoete gitaarklanken vullen de zaal, het publiek wordt in een trance gebracht. Door de slim geplaatste spots op het podium verschijnt het silhouet van Gonzalez op de muur, wat het allemaal een mystiek sfeertje geeft. De band heeft, ondanks dat de leden Amerikanen zijn, iets Frans. Alsof alle muziek geschreven is in een klein appartementje in Parijs, de zwoelheid en zonsondergangen verweven in de teksten.
Nummer na nummer wordt gespeeld, er is weinig publieksinteractie. Maar eerlijk: dat is helemaal prima. Het is juist wel even lekker dat we niet hoeven te roepen dat we het leuk vinden. Het ‘Harry Styles-virus’, waarbij artiesten de enorme drang voelen om zo veel mogelijk publieksinteractie in een show te proppen, neemt de afgelopen tijd soms iets te veel de overhand. De heren van Cigarettes After Sex kiezen niet alleen voor kwaliteit, maar ook voor kwantiteit. Niet lullen, maar spelen.
Alle fanfavorieten komen voorbij, de setlist laat niemand in de steek. Heel soms onderbreekt Gonzalez het schouwspel om te vertellen dat hij zijn publiek waardeert. Opmerkelijk genoeg heeft hij een heel zware stem, terwijl je zijn zangstem zo kan verwarren met die van een vrouw. Als hij inderdaad na elke vrijpartij een sigaretje rookt, heeft hij het er maar druk mee, als we op zijn spreekstem afgaan.
Tijdens de bridge van Sweet gaat het mis, het geluid valt uit. Een technische storing. Echter blijft dit een prima moment voor weigerde techniek. Waar Gonzalez normaliter zou zingen ‘I would gladly break my heart for you’, neemt het publiek de zin van hem over. Het is prachtig hoe feilloos de zaal de tekst oppakt, Gonzalez’ eigen liefelijke woorden worden naar hem terug geschreeuwd. Opmerkelijk genoeg hoeft het publiek de zin maar twee keer te zingen en de storing is alweer opgelost, alsof het meant to be was.
De hele show is prachtig. Geen opmerkingen verder, simpelweg prachtig. Geen moshpit, geen confetti, geen vlammenwerpers, niet eens kleur (alle visuals zijn in zwart-wit), gewoon schitterende muziek. Tijdens Apocalypse krijgt de discobal, die de hele tijd al geduldig boven de band hangt, eindelijk een spot op zich gericht. Ook vet: tijdens Dreaming Of You wordt een dikke onweersbui op het scherm geprojecteerd, terwijl de rookmachine een wolk de zaal in blaast. Cigarettes After Sex neemt het publiek letterlijk mee de storm in. Man, wat een moeiteloos coole band.
Gezien: 9 november 2023 in AFAS Live, Amsterdam
