België mag dan wel uit het EK liggen, zaterdagmiddag werd er op Down The Rabbit Hole een wedstrijd gespeeld waar onze zuiderburen wel een aandeel in hebben: dEUS versus Nederland. Een dag eerder speelden de Antwerpenaren nog een thuiswedstrijd op Werchter. Daar werd de band vast op handen gedragen. In Nederland troffen Tom Barman en band een wat taaier publiek.
Fotografie Mick de Jong
‘Is alles oké, vrienden? Wij zijn dat niet gewend, zulke stille Hollanders’, verzucht de frontman op een gegeven moment zelfs, wanneer een charmant praatje over de vorige passage van de band op De Groene Heuvels op nul respons kan rekenen. Want ja, in de openingsfase lijkt dEUS een beetje dood te slaan. Al ligt dat ook deels aan de songkeuze.
Het eindeloos voortdreunende marsritme van How To Replace It, het titelnummer van de vorig jaar verschenen comebackplaat, is niet de meest enerverende opener. En ook het Franstalige Quatre Mains komt niet echt lekker binnen, ondanks de heerlijke riffs die stergitarist Mauro Pawlowski uit zijn gitaar perst.
Het is te prijzen dat de band ons geen hap-slik-weg festivalset voorschotelt en niet bang is om de diepte in te duiken, maar het zorgt er wel voor dat er lastig binding met het publiek te vinden is. Wanneer het bombastische Man Of The House net wat olie op het vuur gooit, dooft de band dat vervolgens zelf weer door het bizarre oudje W.C.S. (First Draft) in te zetten. Een met spoken word doordrenkt nummer dat een heerlijk smerig sfeertje oproept, maar absoluut niet is waar de redelijk volle Teddy Widder op zit te wachten.
We zijn dan een krap half uur onderweg als Pawlowski de eerste tonen van über-klassieker Instant Street inzet. Alsof de band zelf ook doorheeft dat het hoog tijd is om met wat geluksmomentjes te strooien. Dan slaat de vonk gelukkig definitief over, de uitgerekte gitaarmuur aan het einde van het nummer slaat in als bom. Nu is dit, net als bijvoorbeeld All My Friends van LCD Soundsystem gisterenavond, een nummer dat we op ieder festival live zouden willen horen, dus dat deze zet werkt is niet verwonderlijk.
Net als Nederland een paar uur later zal doen, begint de band dus pas met scoren in de tweede helft. Vooral een snoeihard gespeeld Sun Ra en andere über-klassieker Hotellounge kunnen op veel bijval rekenen. Zo speelt dEUS in de slotfase toch de gelikte rockshow waar dit publiek op zat te wachten, zonder aan passie of speelplezier in te boeten. Een stemmig Bad Timing vormt een prima slotakkoord van een show waarin Barman en zijn band zich goed wisten te herpakken. Een nipte overwinning is alsnog een overwinning: we noteren 1-0 voor dEUS.
Gezien: Down The Rabbit Hole 2024, zaterdag (18:30 uur) in de Teddy Widder. Lees hier al onze verslagen.
