Heeft Motel Mozaïque na twintig jaar nog introductie nodig? Wij vinden van niet, al is ’t maar om het officieus met MoMo vergroeide motto ‘Expect the unexpected’ te respecteren. Hoe dan ook biedt het driedaagse Rotterdamse festival als vanouds méér dan alleen muziek. Althans, voor wie dat wil.
Wie MoMo optimaal wil ondergaan, slaapt in het Art Motel, ondergaat interactieve performancekunst, boekt een guided tour door de Maasstad, bezoekt dansvoorstellingen, stuit op waanzinnige locaties en ziet natuurlijke de meest eigenzinnige nieuwe (inter)nationale acts – kortom, dompelt zich onder in de totaalervaring die Motel Mozaïque is.
En pakt dan natuurlijk ook even artist in residence caroline (met kleine c) mee, het veelkoppige Britse gezelschap dat vorige maand een titelloos debuutalbum uitbracht en daarop min of meer eerdergenoemd MoMo-motto uitdraagt: het collectief speelt telkens op improvisatieachtige wijze rond een centraal motief, waarbij de spanningsboog net zo vaak snaarstrak staat als losjes om het thema bungelt. Wie er de vinger op kan leggen mag ’t zeggen, maar wij houden ’t zolang op ‘iets tussen Mogwai en The Velvet Underground’ in meditatiestand, met flink wat instroom uit folk en jazz.
Goed. Voor wie zijn festivalinformatie toch liever in hapklare muzikale brokken blieft, zullen we ook nog wat namedroppen. Bijvoorbeeld die van de Britse electropunksensatie Working Men’s Club, Neêrlands hoop in songfestivalland S10, one woman band Billy Nomates (Sleaford Mods-fans kennen haar van de smaakvolle gezamenlijke single Mork n Mindy), de aanstormende Ierse postpunkband Enola Gay, de voormalige Britse tv-actrice Keeley Forsyth (die na een carrière van twintig jaar besloot singer-songwriter te worden), soultalenten als Gita Buhari, Mysi, Yaya Bey en de Belgische rising stars Sylvie Kreusch en Meskerem Mees. Maar weet dat er nog véél meer is, op de raarste plekken en meest onverwachte momenten.
MOTEL MOZAÏQUE: 21-23 apr, diverse locaties, Rotterdam. motelmozaique.nl
Dit bericht op Instagram bekijken
