Ik heb ’t al vaker aangestipt en ook Hooijer wijdde er vorige maand zijn Landleven-column aan: de vele ‘geïmplodeerde’ Grote Albums van de laatste jaren. De platen zonder impact, met alleen een korte buzz vooraf, een zweem van media-opwinding op de dag van release en vervolgens… niks. In het coronatijdperk sprak ik het vermoeden uit dat ‘t te maken had met de lockdowns: acts konden hun nieuwe platen nu eenmaal niet live promoten. Maar dat was een misvatting. Ook nu de samenleving alweer een tijdje wijd open staat, verdwijnt menig Grote Plaat in het Grote Niets.
Maar ik weet nu hoe het komt. Het is de overdaad. Aan prikkels in het algemeen, uiteraard, maar vooral aan muziek. En niemand die roept dat het best wat minder kan, of minder móet. Integendeel. Toen Lowlands-directeur Eric van Eerdenburg, naar aanleiding van de kritiek over de gestegen entree- en muntjesprijzen, zei dat die verhogingen nu eenmaal onvermijdelijk waren vanwege de gestegen kosten, en het volgend jaar waarschijnlijk nóg erger wordt, dacht ik maar één ding: kan het niet gewoon wat kleiner? Minder bands, minder tenten, scherpere keuzes? Ik dacht hetzelfde toen ik het zoveelste persbericht ontving van het Rotterdamse festival Left Of The Dial. Een van de leukste stadsfestivals van Nederland en omstreken, daar niet van, maar ook bij hen lijkt het adagium ‘meer is beter’ leidend. ‘Wéér 25 nieuwe acts toegevoegd, in totaal nu al meer dan 100!’ luidde de trotse kop. Meer dan 100! Maar nog even terug naar die ándere overdaad: de platen. De lijst met verwachte releases voor dit najaar breekt voorlopig alle records. Ik voorspel veel nieuw implosieleed. En laten we intussen ook the root of all evil niet vergeten: de hoeveelheid acts. Gaat het uiteengaan van Kensington en – straks – De Dijk verlichting brengen? Welnee, ik tel nu alweer tien potentiële solocarrières. Hoe we dit tij gaan keren? Ik vrees dat we moeten vertrouwen op de klimaatcrisis. Nog een paar jaar bosbranden, overstromingen, hittegolven en vulkaanuitbarstingen, en het leven op aarde begint gewoon weer helemaal opnieuw. En ik heb nog nooit een eencellige bacterie een Grote Plaat zien maken.
De nieuwe OOR is uit!
Bestel ‘m hier.
