Diep in het bos, voorbij de elfjes en trollen, woont een zangeres genaamd Melanie Martinez… Grapje. De Amerikaanse creatieveling, die vanaf haar doorbraak in The Voice een steeds eigenzinniger pad is gaan volgen, trekt momenteel door Europa, waar ze inmiddels ook een flinke (online) achterban heeft. Elke avond bedekt ze haar gezicht met een roze masker met vier ogen en gigantische oren, allemaal in het thema van haar dit jaar verschenen album Portals. Ook in AFAS Live laat ze haar gezicht niet zien.

Fotografie Dimitri Hakke

De zaal doet vrolijk mee met verkleedpartij. Puntoortjes op, witte kanten jurkjes aan en gaan. AFAS Live is maandagavond volgepropt met elfachtige meisjes en enkele oudere mannen, die met hun handen in hun zakken als wilde paddestoelen tussen het publiek staan. Het was even spannend of de show wel zou doorgaan, Martinez heeft een dag eerder haar show in Brussel afgezegd vanwege een keelontsteking.

Maar dan verschijnt er een kaars achteraan het podium, dreunt er een onheilspellende donderslag door de zaal en begint het publiek te gillen. Uit een dikke rookwolk verschijnt de Martinez, gekleed in een topje en rokje, dat zich als een worm om haar heupen vouwt, en een plantje op haar hoofd. Ze zet openingstrack Death in en de zaal gaat direct mee het mossige konijnenhol in. 

Martinez is meer dan een popster, dankzij haar uitgesproken creatieve visie. Een Melanie Martinez-show is niet zomaar een hitparadefeestje, het is een theatershow waarin ze haar album integraal speelt, met strakke choreografie en een absoluut prachtig decor waarmee ze in het AFAS Circustheater ook dik tevreden zouden zijn. Aan de randen van het podium staan reuzepaddestoelen, op het scherm vertonen zich prachtige beelden van het bos, elfjes, draken en andere sprookjesachtige dingen. Er is kosten noch moeite bespaard als het aankomt op het totaalplaatje. Van voor naar achter, alles klopt en sluit naadloos aan bij het thema. 

Of Martinez nog last heeft van de keelontsteking is lastig te zeggen, omdat ze boven het publiek uit niet echt goed te horen is. Hoewel ze een goede zangeres is, en het dus totaal niet nodig heeft, lijkt het alsof ze nogal leunt op de kunst van het playbacken. Niet gek als je én een keelontsteking hebt én tachtig minuten aan een stuk aan het dansen bent, maar wel een beetje jammer. Echt genieten van haar mooie, van nature hese stem is er niet bij. Alleen tijdens langzamere nummers als Light Shower en Leeches kunnen we haar eigen stem een beetje horen, zo lijkt het. De zaal playbackt in elk geval niet, dat is met zekerheid te zeggen. 

De grote playbackshow verpest de sfeer echter niet, je krijgt vanavond alsnog waar voor je geld. Tijdens Spider Web komt er een gigantisch web over het hele podium te hangen, vergezeld door griezelige dikke spinnen. De choreografie is waanzinnig in elkaar gezet en de lichtshow is van topniveau. De publieksinteractie is minimaal, maar dat zijn we wel gewend van Martinez. Alleen vlak voor Moon Cycle schreeuwt ze een boodschap de zaal in. ‘Wie is er ongesteld?!’ In het publiek krijsen mensen alsof ze haar met liefde de inloggegevens van hun ongesteldheid track-app geven.

Het hele album, en daarmee ook de hele show, zit vol met feministische- en activistische boodschappen. Vrouwelijke emancipatie, misbruik van machtsposities, trans-pride, zelfs Israël-Palestina komt aan het einde van de show even voorbij doormiddel van een gigantische QR-code die oproept tot een staakt-het-vuren. Als je de avond in een woord zou moeten vangen, komt ‘spektakelstuk’ als eerste naar voren. Een lust voor het oog, over alles is nagedacht.

Of het nou je ding is of niet, al dat mos en onkruid, je kan er niet omheen dat Melanie Martinez enorm is toegewijd aan haar creaties. Zelfs de confetti is binnen het thema: tijdens Womb wordt er een wolk van papieren vlindertjes de zaal in geblazen. Martinez gaf in een interview aan dat Portals de laatste van een trilogie is, maar niet haar laatste album. Gelukkig maar, we kunnen niet wachten om te zien wat de volgende stap in haar carrière is.

Gezien: 20 november 2023 in AFAS Live, Amsterdam