Ergens in het boek Concerto staat te lezen: ‘Muziek is een plek. Ze komt pas tot leven als je naar binnen gaat.’ Dat slaat op Concerto, maar ook op dit dikke boek over de Amsterdamse platenzaak. Met een fijne vertelstijl zuigt historicus en romanschrijver Ewoud Kieft je vanaf de eerste regels direct mee in de wereld van Concerto, dat op 26 november 1955 zijn deuren opende.

Foto Stephan Vanfleteren

Het boek begint echter in 1998, als de schrijver ondanks zijn gebrekkige muziekkennis wordt aangenomen als platenverkoper en vervolgens zeven jaar bij Concerto blijft werken. Vanuit deze positie beschrijft hij uitvoerig de ontstaansgeschiedenis van de winkel, met als voorloper een zaak in Castricum. Hiernaast belicht hij aan de hand van personeelsleden en bijzondere klanten diverse stromingen in de muziek, vaak gekoppeld aan een tijdsbeeld. Bij voormalig medewerker Bas wordt op een over de top manier de diversiteit in het metalgenre besproken. De 20.000 jazzplaten van de obsessieve verzamelaar Niels Lettinga kwamen na zijn dood in 2002 allemaal bij Concerto terecht. Hier grijpt Kieft de kans om uit te wijden over bebop en hardbop, jazzclubs in Amsterdam en jazzconcerten in het Concertgebouw.

En passant introduceert hij ook de 17-jarige Hans Dulfer, die de hoes van een plaat van Sonny Rollins staat te bestuderen. Ook Herman Brood komen we tegen, als hij probeert gesealde platen met Bijenkorf-sticker te koop aan te bieden of als hij met platen onder zijn pyjama de deur uit wil lopen. Kieft graaft verder grondig in de jeugd en levensloop van de diverse eigenaren, tot en met die van de huidige Concerto-baas Dick van Dijk. Het hele boek ademt historie, maar vastgelegd op toegankelijke en vermakelijke wijze. In mijn digitale versie stonden geen foto’s. Hopelijk in het echte boek wel. Anders pak je er het eerder verschenen Concerto fotoboek bij.

CONCERTO van Ewoud Kieft is op 2 december verschenen bij uitgeverij De Bezige Bij,