concert

Hoe kleiner S10 haar liedjes houdt, hoe groter de impact in 013

Stien den Hollander is als een lotus die groeit uit de modder van persoonlijke worstelingen. Met liedjes over zowel donkere diepten als stralende hoogten is zij een baken voor anderen die vergelijkbare stormen hebben moeten trotseren. Overleven, liefde en veerkracht blijken een vruchtbare voedingsbodem voor haar huidige succesverhaal.

Fotografie Shali Blok

Want de psychiatrische problemen uit het verleden van de jonge zangeres worden steevast aangehaald in alle publicaties. Hier ook. De opgelopen trauma’s vormen immers een belangrijke basis voor de persoon die nu op de bühne staat. Haar doorzettingsvermogen en groei kunnen rekenen op empathie en bewondering.

Toch is ze er zelf wel een beetje klaar mee, zo verklaart ze in diverse interviews. Natuurlijk erkent ze dat haar jeugd niet bepaald vlekkeloos is verlopen en heeft dit haar grotendeels gevormd. Maar genoeg daar over. Vanavond zien wij een artiest die afrekent met alle demonen uit die donkerste wateren. Tijd voor pure fotosynthese.

Dat bloeiproces vindt geleidelijk aan plaats. Opent ze nog met de gloednieuwe single Mis en het opzwepende Zondagskind, het zijn juist de prachtige, kleine liedjes waarmee de knop zich langzaam naar het wateroppervlak wurmt. Een volle zaal met voornamelijk jonge volgelingen is getuige van deze muzikale transformatie en zingt trouw alle woorden mee.

Die eerlijke vertellingen komen overigens het allerbeste uit de verf wanneer S10 met minimale begeleiding van pianist Joel Dieleman pareltjes als Eenzame Hoogte en Adem Je In of De Diepte ten gehore brengt. Of Handen Van Mijn Moeder dat wordt ingeleid met een klein klassiek stuk dat voorzichtig doet denken aan de muziek van Yann Tiersen bij het verfilmde lot van Amélie Poulain.

Hoe kleiner de liedjes, hoe groter de impact. Zo lijkt het. Toch is het contrast met de wat snellere nummers als Jupiter, De Straten Versieren Met Bloemen en Dans Mij Naar Huis zeer welkom. De synthesizers en beats van producer Sim Fane, spectaculaire ruimteschiplampen en een machine van een drummer (Isaï Reiziger van Goldband) maken deze gig meer dan een intieme theaterset in een poppodium. S10 kondigt tussendoor weliswaar aan dat zij volgend jaar juist schouwburgen zal aandoen, vanavond is er sprake van een perfecte balans tussen hard en zacht. En die stem hè? Prominent en zuiver in de hoofdrol. De hele show.

De vertolking van De Leven is een hoogtepunt. Het lied uit 2011, oorspronkelijk geschreven door Sef, mocht door sommigen wellicht al gerekend worden tot hét cultureel erfgoed van de nieuwe generatie, de versie van S10 is van een andere orde. De zaal is muisstil. We zouden haar zonder twijfel en vol vertrouwen terugsturen naar Turijn om deze keer veertig maal 12 punten af te dwingen.

Want de deelname aan het Eurovisie Songfestival in 2022 blijkt eveneens een gebeurtenis die zich heeft verstrikt in haar wortels. Aan exposure geen gebrek, maar de eerste link die gelegd wordt bij het horen van haar naam is nou eenmaal vaak die met de natte droom van Cornald Maas. Toch weet iedereen die er vandaag bij is dat S10 veel meer is dan een pion in die politieke, opgeklopte liedjesrace. En De Diepte is nou eenmaal een dijk van een doorbraak.

Voornamelijk het ontwapenende karakter van de persoon S10 zorgt ervoor dat zij haar publiek het gevoel geeft een van hen te zijn. Ze is open en niets klinkt geforceerd. Zo vertelt ze dat ze vorige week, in de Oosterpoort in Groningen, stijf stond van de zenuwen voordat ze de planken op ging. Ze beleefde haar optreden verre van optimaal en belooft het publiek dat ze vanavond vooral zal genieten, in het hier en nu. Kleine uitglijders of vergissingen in toonsoort maken haar menselijk en ze doet geen enkele moeite om deze te verbloemen. Verder uit ze haar eigen verbazing over het feit dat ze eigenlijk geen grote releases heeft uitgebracht maar toch lekker op tournee mocht gaan dit najaar. Wij begrijpen dat wél. Zeker na die show in AFAS.

Hoor Je Mij is een reply aan alle fans die de inbox van S10 overspoelen met persoonlijke verhalen. Zo legt ze uit dat ze zich verbonden met ze voelt, begrijpt waar ze mee dealen maar nooit op al die open brieven kan antwoorden. ‘Deze is voor jullie. Het gaat niet voor altijd zo zijn.’ En zo stroomt de 013 na Laat Me Los gezalfd, gehoord en voldaan weer leeg. Alles dat nog klinkt is een harmonieuze echo van een reis door schaduwen naar het licht.

Gezien: 7 december 2023 in 013, Tilburg

Bestel de kerst-OOR!

Uiteraard pakt OOR deze feestmaand weer uit met nog véél meer lijstjes, we duiden het fenomeen Caroline Polachek, spreken Lankum en Robin Kester over hun Eindlijst-noteringen, werpen een scherpe blik op de popsterren van nu met schrijver Hanna Bervoets, bespreken het jaar met Queens Of The Stone Age en gaan in het gesprek met Prins S. en Sophie Straat. Ook volgen we de tragische levenswandel van de dit jaar overleden Sinéad O’Connor en spreken we OOR-coryfee Anton Corbijn over zijn nieuwe expositie MOØDe. Dat en nog veel meer.

Deel dit artikel

Meest gelezen artikelen

Come Ahead
album
Primal Scream

Come Ahead

‘Oh Lord’, zingt het omnipresente koor op openingstrack Ready To Go Home, al voordat frontman Bobby Gillespie ook maar een ...
Area Silenzio
album
Eat-Girls

Area Silenzio

Het is nooit makkelijk om te besluiten met welk nummer je je debuutplaat opent, maar als je zo veelzijdig klinkt ...
'Voor mij persoonlijk maakte Talking Heads de plaat van het jaar'
column
jeroen woe

‘Voor mij persoonlijk maakte Talking Heads de plaat van het jaar’

Een dezer dagen zal het OOR-mailtje weer binnenkomen bij de popjournalisten, met de vraag wat hun Platen Van Het Jaar ...

Hoe kleiner S10 haar liedjes houdt, hoe groter de impact in 013