Deze week had ik er weer een in m’n mailbox, een berichtje over een verplaatst concert. ‘Door verschuivingen en een constant veranderende situatie zijn wij tot onze grote spijt wederom genoodzaakt om naar een nieuwe datum te kijken. Wij realiseren ons dat dit inmiddels de vierde verplaatsing van dit concert is, daarom onze excuses voor het eventuele ongemak.’ Ik heb met dit soort mails wat Douwe Bob heeft met kinderen: ik krijg er zó veel dat ik het overzicht volledig kwijt ben.
En persoonlijk kan ik er alleen nog maar m’n schouders over ophalen, ik heb afgelopen zomer definitief afgeleerd me te veel op dingen te verheugen. Maar er ontstaat met die niet aflatende stroom van in te halen shows wel een probleem dat vrij ernstig is voor de muziek: ophoping. Verstopping. Culturele obstipatie.
Want wat gebeurt er: veel podia werken sinds de crisis met wachtlijsten. Niet voor het publiek, maar voor artiesten. Ze programmeren een show op een bepaalde datum en voor het geval die niet doorgaat – en dat is nogal eens – programmeren ze er voor diezelfde avond nog een, en nog een, soms wel vier in totaal. Uiteraard staat de show met de grootste kans op uitverkopen bovenaan het lijstje en wordt er met dat criterium naar beneden gewerkt bij uitval.
Artiesten zien dus op hun speellijst achter de popzaal waar ze geboekt zijn staan welke optie ze zijn: Doornroosje 24 mei, derde optie, Hedon 26 mei, tweede optie, dat idee. Tuurlijk, het is niet meer dan logisch dat de noodlijdende podia op deze manier een garantie voor zichzelf inbouwen. Maar de grote slachtoffers van dit systeem zijn beginnende artiesten, de acts die onderaan die optielijstjes bungelen en in de praktijk hun speellijst vaak voor driekwart gecanceld zien worden.
Ik moest hieraan denken toen ik laatst weer heerlijk wegzakte in de muziek van Tenfold, artiestennaam van Tineke Hussaarts. Haar stem jazzy/matter of facty, haar muziek poppy/folky, en dan bloedorigineel. Ik weet helemaal niet of zij zichzelf slachtoffer voelt van wat ik hierboven beschrijf, ik weet alleen dat ze met haar debuut Reply To All wat mij betreft een van de mooiste platen van vorig jaar maakte. En dat heel veel mensen dat met me eens zouden zijn als ze haar zouden kennen.
Wie haar live met band meemaakt is meteen verkocht, alleen al door de magistrale hoboïste die haar composities nog eens extra meeslepend maakt. Maar waar is ze te zien? Wanneer? Ik heb het zelf ook nog nooit mogen meemaken, ik weet dit slechts door een snippet op Insta van haar lp-presentatie, die na veel uitstel voor 28 mensen coronaproof plaatsvond in september. Voor zover ik kan ontdekken was het haar laatste optreden.
Kunnen we iets doen aan de culturele obstipatie? Ik vrees van niet, het is gewoon afwachten tot de cultuur zijn natuurlijke loop weer heeft gevonden. Maar we kunnen wel onze oren en harten openhouden voor acts die we nog niet kennen. Zodat we ook kunnen snakken naar de concerten waarvan we nog niet weten dat we ernaar snakken. Ik kan niet wachten vooraan te staan bij Tenfold.
