Er was de afgelopen tijd nogal wat te doen over de countdown op de officiële kanalen van Linkin Park. Werd er dan toch een comeback aangekondigd? De geruchtenmachine draaide overuren toen bleek dat Sum 41-zanger Deryck Whibley een vergelijkbare klok liet lopen op Instagram, maar dat werd al snel ontkracht door de man zelf. Volop speculatie, bevestigingen bleven uit. Nu is er dan toch witte rook.

The Emptiness Machine, is de eerste release sinds het overlijden van Chester Bennington in 2017. Deze single introduceert een nieuw doch voorzichtig vertrouwd geluid en tegelijkertijd de nieuwe co-zangeres Emily Armstrong, bekend van de band Dead Sara, en drummer Colin Brittain.

De combinatie van Armstrongs vocalen met de herkenbare stijl van rapper Mike Shinoda zorgt voor een verfrissende dynamiek binnen de band, maar transformeert deze ook in een onvermijdelijke variant op andere door frontvrouwen gedomineerde bands in het genre. Denk aan Paramore. En daar moet je natuurlijk van houden.

De track wordt door fans hier en daar gematigd enthousiast ontvangen en eerlijkheidshalve werden ook wij enthousiaster van de eerdere samenwerking Bleed it Out met zangeres Bonnie Fraser (Stand Atlantic). Maar goed, een vergelijking maken met het alom bekende is misschien wel net zo onvermijdelijk als ongepast; de grote schoenen van Bennington zijn immers lastig te vullen. De keuze voor de klankkleur van een dame achter de microfoon is dan helemaal zo gek nog niet.

De comeback-single opent met een donkere, atmosferische toon die al snel overgaat in het herkenbare heavy gitaarwerk van Linkin Park. Armstrongs stem is vooral functioneel in deze fase van de groep, ze voegt een laag toe die rauw en emotioneel bedoeld is en bij vlagen doet denken aan de energie van de begindagen van de band.

Lyrisch verkent The Emptiness Machine thema’s als verlies en wederopbouw, wat dan weer goed resoneert met de moeilijke periode die de band heeft doorgemaakt na Benningtons overlijden.

Zo markeert het nieuwe geluid een transitie voor de populaire band, die klaarblijkelijk wars is van half werk door meteen een nieuw album en een wereldtournee aan te kondigen in deze nieuwe vorm. En natuurlijk: Emily is geen Chester. Maar zo was Adam geen Freddie, Phil geen Peter en David geen Syd.