Je kunt belachelijk veel concerten bezoeken, maar de show van Mitski, woensdagavond in Paradiso, vergeet je niet snel. Mede dankzij haar publiek: voornamelijk 15- tot 25-jarigen (vooral tienermeiden, als we eerlijk zijn) die eruitzien alsof ze de alternatieve sectie van Urban Outfitters hebben geplunderd. Ze zorgen voor een ongekende energie, te vergelijken met die van een afgeladen Ziggo Dome voor een a-list beroemdheid. Terwijl op het podium een halve theatervoorstelling wordt afgewerkt.
Fotografie Willem Schalekamp
Wat sowieso een first is deze avond, is de twee minuten lange stilte in de Grote Zaal van Paradiso. Dat maak je niet zo vaak mee, maar deze 4 mei herdenkt ook Paradiso de slachtoffers van oorlogsgeweld. Een mooi moment om bij te zijn, en prachtig om te zien hoe de hele zaal respectvol stil is. Daarna roepen de meiden de naam hun idool, als een mantra, alsof ze haar op deze manier het podium op kunnen toveren. Eerst wordt er een witte deur op het podium gepland (spoiler: met die deur wordt verder niet echt iets gedaan, maar het staat wel leuk) en een half uurtje later verschijnt er een vrouw in een witte wapperjurk op het podium.
Het gegil van het publiek is oorverdovend. Het gaat zo hard tekeer dat Mitski nauwelijks te horen is. De Amerikaans-Japanse zangeres trapt af met Love Me More van haar nieuwste album Laurel Hell. Een gebruikelijk ‘Hello Amsterdam!’ krijgen we niet te horen. Ook niet na drie liedjes. Of na vijf. Een praatje met het publiek zit er niet in. Vindt het publiek dat erg? Kennelijk niet. Alle alternatieve tieners hebben hun ogen gefixeerd op de Witte Wief-achtige dame, hysterisch gillend en zingend.
We worden meegezogen in Mitski’s eigen twilight zone, met dans en theater. De ene keer maakt ze soepele bewegingen, alsof ze gemaakt is van vloeiend satijn, de andere keer slaat ze met haar vuist in de lucht, springt ze heen en weer als een kangoeroe en trekt ze gekke bekken naar haar eeuwig enthousiaste publiek. Soms laat ze zichzelf aan het einde van een liedje dramatisch op de grond vallen en blijft ze even liggen. In haar witte, golvende jurk is ze het middelpunt van de show, haar band valt weg in de achtergrond met zwarte outfits en bijpassende mondkapjes (die Amerikanen zijn toch nog een beetje bang voor corona, dat begint wel op te vallen).
De grote Mitski-hitjes (hitski’s, ha-ha) komen bijna allemaal wel aan de beurt, zoals TikTok-hits Nobody en Washing Machine Heart. Ook komt er veel van haar studioalbum Bury Me At Makeout Creek (2014) voorbij, met publiekslievelingen als First Love / Late Spring, Townie en Drunk Walk Home. Laurel Hell krijgen we helaas niet in zijn geheel te horen, liedjes als That’s Our Lamp en I Guess ontbreken op de setlist.
Liever wil de zangeres haar publiek pleasen op de gebruikelijke manier, met meer nadruk op grote hits dan op haar nieuwe album. En dat werkt. De show zit strak in elkaar van begin tot eind. Mitski’s Laurel Hell-tour is bijna een theatershow. Aan het einde van de voorstelling komt er tóch nog een bescheiden bedankje vanaf het podium. Dat verdient zo’n lief en enthousiast publiek ook wel.
Gezien: woensdag 4 mei 2022 in Paradiso, Amsterdam.
Actie! Neem nu een halfjaarabonnement (€34) op OOR en ontvang Laurel Hell van Mitski gratis op vinyl! Kijk hier voor het aanbod.
