Den Haag had haar beatexplosie, Amsterdam de gitaarschool en Groningen het springtij waarmee ze hun plek in de popgeschiedenis kregen. Rotterdam is minder voor één gat te vangen, maar daarmee is de rol van de stad in de popmuziek natuurlijk niet minder. De havenstad is bij uitstek een smeltkroes van culturen en een plek waar veel uitersten samengaan.
Dat leverde succesvolle namen op: André van Duin, Paul de Leeuw, Anita Meyer, Lee Towers, Paul Elstak, Ronnie Flex, The Kik, Broederliefde, Oliver Heldens en Davina Michelle. En dan hebben we het nog niet over succesvolle producers als Johnny Hoes en Eddy Ouwens.
Muziekwetenschapper Remko van Bork brengt in Rotterdam Popstad die zeventig jaar popgeschiedenis in kaart. In 550 pagina’s ontrolt zich een kroniek die begint bij de indorock en beat, maar pas echt vorm krijgt bij de soulmuziek in de tweede helft van de jaren zestig. Daarmee onderscheidt de Rotterdamse scene zich van de andere grote steden in ons land. Swinging Soul Machine, The Free, Euson en Sue Chaloner leggen de basis voor een r&b-cultuur die namen oplevert als I’ve Got The Bullets, Re-play, Sabrina Starke en Shirma Rouse.
Haven en industrie zorgen voor een voedingsbodem voor harde genres als punk (van Rondos tot Tramhaus), new wave (Spasmodique, Kiem), metal (Picture, Helloïse) en gabber. Ook reggae (Roots Syndicate, Postmen), house (Peter Slaghuis, Ronald Molendijk, Speedy J, Ferry Corsten) en hiphop (Def Rhymz, Broederliefde) doen het aan de Maas goed.
Rotterdam is ook de stad van het nationale poppodium Ahoy en, in 1970, ons eigen ‘Woodstock’: het Holland Pop Festival in Kralingen. Durf en durfkapitaal zijn er in ruime mate voorhanden. Het leidt tot spraakmakende initiatieven als Rotterdam New Pop, Poppark, Pandora’s Music Box, Ein Abend In Wien, Maaspop en Carthago, die allen een kort leven zijn beschoren. Beter vergaat het Metropolis, Motel Mozaïque en Vrienden van Amstel.
Eenzelfde grillig beeld laten de Rotterdamse podia zien. Waar Amsterdam decennialang kan genieten in Paradiso en de Melkweg, lukt het in Rotterdam niet om een grote popzaal van de grond te krijgen. Door de jaren heen bepalen Eksit, Arena, Hal 4, Nighttown en Watt een tijdlang het gezicht, om daarna door financiële problemen weer uit beeld te verdwijnen. Kleinschaliger doelgroeppodia als Rotown, Baroeg, Waterfront en BIRD vergaat het juist wel weer goed.
Bij elkaar vormt het een bonte geschiedenis, die zich in Rotterdam Popstad met prettig veel persoonlijke portretten van sleutelfiguren aangenaam laat nalezen.
ROTTERDAM POPSTAD door Remko van Bork is verschenen bij de Popunie.
