Marvin Lee Aday, die we allemaal kennen als de imposante rockzanger Meat Loaf, is op 74-jarige leeftijd overleden. De zanger overleed gisteravond in het bijzijn van zijn vrouw Deborah. De doodsoorzaak is niet bekend, maar hij kampte al jaren met gezondsheidsproblemen.
Foto Roy Tee
De carrière van Meat Loaf bestrijkt ruim veertig jaar, al leverden al die jaren slechts één echt hoogtepunt op: het epische debuut Bat Out Of Hell (1977), een van de bestverkochte albums ooit met zo’n vijftig miljoen verkochte exemplaren. Op het hoogtepunt had één op de vijftien Nederlanders de plaat in huis.
Vóór dat debuut – een soort tieneropera op vinyl, gecomponeerd door de vorig jaar overleden Jim Steinman – was Aday een redelijk onbeduidende zanger, die een soulplaatje had gemaakt als helft van het duo Stoney & Meatloaf, aanmodderde in B-films en een halve plaat had volgezongen voor Ted Nugent (Free For All).
De klassiekers Paradise by the Dashboard Light, Heaven Can Wait, You Took the Words Right Out of My Mouth brachten daar verandering in. Al was OOR minder enthousiast over Bat Out Of Hell, het album waar die hits opstonden: ‘Aan dit soort epigonisme en gapperij hebben we mooi niks.’
Wat Meat Loaf hielp bij zijn succes was enorme verschijning op het podium en in de beroemde videoclips; een kolossale 250-ponder met lang, plakkerig haar en een bezweten babyface. De zwaarste jongen uit de popmuziek, zowel muziek als vocaal. En altijd goed voor denderende en verpletterende rockshows.
In 1993 maakten Aday en Steinman een vervolg op hun grootste succes: Bat Out of Hell II: Back into Hell, wederom een commerciële klapper met onder andere de hit I’d Do Anything for Love (But I Won’t Do That). Vijftien jaar geleden klopte Aday opnieuw aan bij zijn oude producer voor Bat Out Of Hell III – The Monster Is Loose.
In 2013 was de volumineuze Amerikaanse zanger voor het laatst in Nederland op het podium te zien. Meat Loaf trad toen op in de IJsselhallen in Zwolle. In die periode kwakkelde hij al flink met zijn gezondheid.