Op een dag die voor de OOR-reporter van dienst teleurstellend begon in de digitale wachtrij voor een ander stel broers in de popmuziek, togen we naar Ziggo Dome voor de gebroeders Josh en Sam Teskey. The Teskey Brothers groeiden de afgelopen jaren gestaag in populariteit. En na twee keer de AFAS Live vorig jaar, maken ze nu de oversteek naar de ‘kabelkubus’. ‘This is our biggest show to date’, jubelen de Australiërs.
Fotografie Mick de Jong
Dat deze show in Nederland plaatsvindt is geen toeval. Nergens ter wereld is de band zo populair als in ons land. Frontman Josh Teskey steekt zijn dankbaarheid hiervoor niet onder stoelen of banken. De handen gaan eindeloos naar de borst, waarna hij een mini-buiging maakt om aan te geven dat de show van vanavond en de response erop hem raakt.
Het balanceert tussen theatraal en oprecht, maar dat kun je ook zeggen van de manier waarop hij zijn bluesmuziek maakt. Avond aan avond schreeuwt hij vol overtuiging lang vervlogen liefdespijn van zich af, of bezingt hij hoeveel hij voelt voor zijn vrouw en kinderen, waarna hij de blik van Sam opzoekt en even naar zijn broer toekruipt.
Nee, in de traditie van de broers Everly, Gallagher en Fogerty passen ze niet, deze Sam en Josh. Waar bij Liam en Noel Gallagher woorden als shitbag en fucker om de oren vlogen, geven deze broers elkaar nog eens een liefdevolle blik. En waar de gebroeders Everly publiekelijk gitaren op elkaar stuksloegen, zeggen deze broers nog maar eens hoe goed ze elkaar vinden. En dat is maar goed ook, want als je zo lang samen van huis bent, kun je het maar beter goed met elkaar vinden.
Ook muzikaal vindt het duo – en de rest van de zevenkoppige band – elkaar moeiteloos. Toeren en spelen is voor hen een tweede natuur: ze deden het negen maanden achter elkaar in 2023 en ook dit jaar zijn ze het grootste deel van het jaar onderweg. De setlist is bijna elke avond exact hetzelfde.
Enige wijziging vanavond is dat de Nederlandse zangeres Tabitha het podium opkomt voor het duet Blind Without You, maar dit voelt om eerlijk te zijn als een bijzonder ongemakkelijk en weinig gemeend duet waarbij beide vocalisten elkaar amper durven aan te kijken.
De hoogtepunten dan: het vrolijke Radio 2-hitje So Caught Up brengt de Ziggo Dome goed in beweging en in het gedragen Take My Heart mogen de twee blazers excelleren. In What Will Be, hekkensluiter van het laatste album The Winding Way, zit alles wat deze band zo goed maakt. Een heerlijke, klassieke rhythm and blues opbouw van elf minuten, met alle ruimte voor de rauwe stem van Josh, de licks van gitarist Sam, de blazers, het Hammondorgel en zoals dat hoort wordt ook de bluesharp uit de zak getoverd.
We eindigen, traditiegetrouw bij deze band, met Hold Me in gospelzang. Minutenlang klapt en zingt de zaal mee met de band, die arm in arm op het podium staat. Met zonnig gemoed verlaten we de Bijlmer. De kater dat we die twee ruziënde broers uit Manchester niet gaan zien, is even als sneeuw voor de zon verdwenen.
Gezien: 31 augustus 2024 in Ziggo Dome, Amsterdam
