Voor bepaalde artiesten is TikTok de uitvinding van de eeuw. Er zijn genoeg songs met hitpotentieel die zich perfect lenen voor TikTok en gewoon goed in de markt gezet worden, denk Roxy Dekker. Niets mis mee: leuke liedjes, kunnen we meezingen, passeert vanzelf in de douche-medley. Een roze Fiat 500 verkoop je nou eenmaal anders dan een dikke BMW. Aan de andere kant hebben we Lola Young, die met Messy een enorme TikTok-hit te pakken heeft en woensdag in een stijf uitverkochte Melkweg staat. Haar vrijgevochten muzikantschap en oprechte boodschap worden totaal afgebroken door de helaasheid van de aanbieder, betoogt OOR’s Siem Henskens.

Vroeger was je bed een plek om écht na te denken, vooral als je wekker een uur of vijf later al ging rinkelen. Tegenwoordig is je bed een plek om te ‘doomscrollen’ tot je van simpelheid in slaap valt. ‘Doomscrollen’ is het woord voor hersenloos blijven scrollen op social media; van inhoudsloos filmpje naar inhoudsloos filmpje in de hoop ergens wat dopamine vrij te voelen komen. Wie slim is plaatst onder zijn video een liedje dat veel mensen gebruiken, dat is goed voor het algoritme. Het resultaat is dat goede muziek, soms zonder dat de artiest dat wil, eindeloos voor tien afgebakende seconden herhaald wordt en al versleten is voordat je überhaupt meer dan die bewuste tien seconden gehoord hebt. Enerzijds een goede marketingtool, anderzijds de guillotine van de muziek.

De absolute winnaar in de TikTok nul naar honderd race is Lola Young. Ik word naar als ik haar hit Messy voorbij hoor komen. Een week geleden heb ik hem toch eens helemaal afgeluisterd. En wat denk je? Er zijn weinig nummers waar ik me zó erg in kan herkennen. Ze omschrijft het zelf als een ‘ADHD-anthem’. Het ene moment ben je ontzettend opgeruimd, het andere moment is het een teringbende. Het ene moment moet je meer doen met je vrije tijd, het andere moment krijg je te horen dat je nooit meer tijd voor anderen hebt. Het ene moment zeg je iets scherps, het andere moment komt er aan waterval aan onzin uit.

Een goed bedachte songtekst, uitstekend vertaald naar een steengoede popsong. De song is eigenhandig onthoofd door TikTok, maar ondertussen wel de reden dat heel de wereld haar muziek kent en ze op wereldtournee kan. Het gaat misschien wat ver om je af te vragen of je zo wel bekend moet willen worden, maar je moet je er wel bewust van zijn dat de boodschap achter je muziek de dag dat het TikTok bereikt tussen zes plankjes geschoven kan worden.

Boos

De vakantiemontage van Perry de golden retriever zou niet per se de dag des oordeels moeten zijn voor de artiest die (gelukkig of helaas) zijn muziek onder de video geplakt vindt. Het pijnpunt zit hem erin dat muziek als kunstvorm ondergeschikt raakt aan de marketingwaarde ervan. Het is belangrijker dat het verkoopbaar is dan dat het enige inhoud en originaliteit omvat.

Voetbal draait vandaag de dag alleen nog maar om statistieken, er zijn er nog maar weinig die met hun hoofd naar beneden een man of vier voorbij dribbelen. Je kunt de bal beter terug naar je verdediger spelen, dan is je percentage succesvolle passes aan het eind van de wedstrijd een stuk hoger en is Manchester City eerder in je geïnteresseerd. Hetzelfde lijkt te gebeuren met muziek. Kunst is emotie, stijl, ervaren. Het idee dat de kern van muziek in rap tempo minder belangrijk wordt is simpelweg iets waarover je je mag opwinden.

Anderzijds is die opwinding misschien een teken van zelfingenomenheid. De originele Mac Miller fanbase, waaronder ikzelf, lijken moeite te hebben met de viraliteit van zijn hit The Spins en Macs nieuwe bekendheid onder ‘de TikTok-generatie’ (voor zover je mensen zo kunt afbakenen). Een soort arrogantie omdat anderen enkel het topje van de ijsberg kennen en ‘wij’ al jaren eindeloos door online-fora heen spitten op zoek naar verloren opnames. Logica die de wereld er eigenlijk niet gezelliger op maakt. Misschien moeten we ons niet zo druk maken, maar bij onze leest als luisteraar blijven. Ervaren, genieten. Hoe kan het nou iets negatiefs zijn dat de poel aan gelijkgestemden groeit? Misschien zijn gevoelens van superioriteit nog wel kwalijker dan een nieuwe marketingmachine in de vorm van TikTok.

Goed, onderaan de streep ben ik vanavond toch weer aan het ‘doomscrollen’ en wordt de nieuwe hit vanzelf in mijn hoofd genesteld. That’s life.