TivoliVredenburg opende tien jaar geleden haar deuren. In het Utrechtse muziekgebouw is het tien dagen feest, dus kom, OOR hangt ook de slingers op en blikt terug op tien memorabele concerten. Vraag ons niet om een definitieve top tien samen te stellen, want waar begin je aan, maar de onderstaande shows zullen we niet snel vergeten.
Einstürzende Neubauten
20 november 2014, Grote Zaal | Staalplaten-geweld in het openingsjaar van TivoliVredenburg. Blixa Bargeld en zijn mannen maakten het hun toehoorders weer eens niet makkelijk tijdens Le Guess Who?, maar aan alles voelde je dat deze uitvoering (of liever opvoering) van een stuk over de WOI-gruwelijkheden uniek was. Een intense totaalervaring waarin werd gesjouwd met tegels, kogelhulzen, loopkrukken, afvoerpijpen en prikkeldraad-harp. Het eindigde – uiteraard – niet vrolijk
Wilco
Foto Jelmer de Haas
9 november 2016, Ronda | Soms (of eigenlijk best vaak) zijn het de omstandigheden buiten de popzaal die een concert memorabel maken. Op de dag dat Donald Trump werd verkozen tot president van de VS, begon Wilco het optreden met Ashes Of American Flags. Veelzeggend, ja. Een dag later opende de band, toen als curator van Le Guess Who?, met On And On And On (‘On and on and on, we’ll stay together’). Twee keer Wilco in Utrecht: desillusie op woensdag, hoop en liefde op donderdag,
Savages
Foto Jan Rijk
11 november 2016, Ronda | Meedogenloos, intens en recht in je gezicht: Savages, de postpunkband van dat moment, overrompelde een stampvolle Ronda met ruim uur aan gecoördineerd lawaai. Op hoge blokhakken vrat frontvrouw Jehnny Beth de eerste rijen op, om vervolgens de schoenen uit te schoppen en zich in de menigte daar voorbij te werpen. En dan die afsluitende track Fuckers (‘Don’t let the fuckers get you down’): opnieuw één brok urgentie in Trump-week.
Gorija
Foto Niels Vinck
26 maart 2017, Ronda | Volgens de Frans-Baskische metalheads zelf speelden ze in Utrecht ‘met afstand de beste show van de tour’. Vergelijkingsmateriaal hebben we niet, maar op basis van het machtsvertoon van Gojira en de uitzinnige publieksreactie, geloven we de heren op hun blauwe ogen. Met hun geheel eigen stijl – hard maar gearticuleerd, technisch maar behapbaar – onderstreepte de band zijn status als ‘de toekomst van de metal’. Onnoemelijk strak, onvergetelijk goed.
Bon Iver
Foto Nathan Reinds
19 september 2017, Grote Zaal | De grote transformatie. Opeens leek Bon Iver in niets meer op een folkband. Justin Vernon nam, in de geest van zijn album 22, A Million (2026), een groot risico door de toegankelijke schoonheid van weleer bijna volledig in te ruilen voor een complexer geluid. Het pakte geweldig uit in Utrecht. Bon Iver klonk als nieuw, met slechts een driekoppige band als rauwe, harde en prikkelende upgrade van wat ooit een boshutproject was.
Editors
Foto Arend Jan Hermsen
3 december 2018, Grote Zaal | We zien ze doorgaans in Ziggo Dome en op de grootste festivalpodia, maar deze keer stonden Tom Smith en zijn gevolg gewoon in de ‘intieme’ Grote Zaal van TivoliVredenburg. Al leek het alsof niemand ze dat had verteld. Enkel de vlammenwerpers ontbraken, verder speelde de band alsof er meer dan tienduizend man aan hun voeten stond, met de ene daverende climax naar de andere. Zagen we ze ooit beter in Nederland?
King Gizzard & The Lizard Wizard
Foto Luuk Denekamp
6 oktober 2019, Ronda | Je knippert even met je ogen en deze ieder-denkbaar-bijvoeglijk-naamwoord-rockers hebben alweer een nieuw album uit. Tijdens de twee uitverkochte shows in Utrecht waren ze toevallig in een metalfase, maar de Aussies zien hun snel groeiende oeuvre als grabbelton. En daar weten ze steeds de juiste tracks uit de plukken, bleek wel tijdens hun beste shows op Nederlandse bodem tot nu toe. Te beginnen met Rattlesnake. Dan weet je het wel: dak eraf.
Arooj Aftab
Foto Anne-Marie van Rijn
11 november 2021, Grote Zaal | Absoluut hoogtepunt tijdens een op z’n zachts gezegd bewogen editie van Le Guess Who? (corona dwong de organisatie het festival om te gooien terwijl het bezig was). Met enkel een contrabassist en harpist aan haar zijde wist Arooj Aftab haar composities vol abstracte jazz, traditionele folk en minimaal klassiek te laten fonkelen. Het publiek: afwisselend doodstil en uitbundig. Alleen op dit festival kunnen nummers als deze worden onthaald als monsterhits.
Fontaines D.C.
Foto Anne-Marie van Rijn
6 april 2022, Ronda | Life ain’t always empty! Na hun razendsnelle opkomst in 2019 zette Fontaines D.C. een nieuwe mijlpaal in TivoliVredenburg, waar de band zich liet zien als heerlijk opruiende live-act. Vanaf de eerste track ging het tekeer in de Ronda, van voor tot achter, terwijl frontman Grian Chatten – zenuwpezend over het podium – zijn microfoonstandaard op kenmerkende wijze te grazen nam. Na ruim anderhalf uur razernij bleef het langgerekte ‘I did you a faaaavour’ nog lang in de zaal hangen.
Feist
Foto Daniël de Borger
13 september 2023, Ronda | Zelden was de symbiose tussen theater en popconcert zo perfect als hier bij Feist. De kleine liedjes van Multitudes (2023) werden prachtig gezongen, eerder werk maakte later in de set een krachtige indruk. En dat alles omgeven door een kat-en-muisspel met het publiek dat eerder aan een voorstelling van Micha Wertheim dan aan een popshow deed denken. Niets was wat het leek, alles was speels, haast moeiteloos en niet zwaar op de hand.
