Radar Love is waarschijnlijk de bekendste originele popsong die ooit op Nederlandse bodem is gemaakt. Terwijl de Golden Earring na zestig jaar trouwe dienst officieel ter ziele is, leeft de legende van de ultimate drivin’ song gelukkig voort – in de ether, de playlists en de harten en zielen van muziekliefhebbers overal ter wereld. Het lijvige boek Radar Love 50 Jaar vertelt het complete verhaal, in woord en beeld.

Zes decennia Golden Earring levert een enorme berg gegevens en data op: er gaan onder de diehards inmiddels vele concertlijsten, discografieën, tekstanalyses en persoonlijke herinneringen rond, voor én door de fans. De geschiedschrijving van Nederlands grootste rockband is een minutieuze zaak – al lijkt het soms wel of iedereen ermee bezig is behalve de hoofdpersonen zelf. Voor het definitieve document over hun bekendste song trokken maar liefst vier auteurs álles uit de kast.

Het resultaat mag er met z’n 248 pagina’s dan ook zijn. De schrijvers noemen het met recht een biografie; als een vijfde Earring-lid zweefde Radar Love sinds z’n inceptie in 1973 om alles wat de band deed heen. En vlak nadat de sleutelsong van succesplaat Moontan z’n vuurdoop beleefde, deed Muziekkrant OOR ook een duit in het zakje wat de legendevorming betreft. Radar Love kon recensent Felix Meurders maar matig bekoren. ‘Hiermee zal de Earring het door hen zo begeerde Engeland niet veroveren’, aldus Meurders, die in een sportief voorwoord de hele kwestie nog eens nabeschouwt en met een welgeluid mea culpa definitief de vrede sluit.

Van daaruit volgen we de weg van Radar Love via de uitgebreide ontstaansgeschiedenis naar een bizar, wijdvertakt overzicht van waar dat liedje allemaal terecht is gekomen. Het is werkelijk te veel om op te noemen, van film en tv (Wayne’s World, The Simpsons) tot covers door U2 en James Last, al vatte Apple-visionair Steve Jobs de ware legacy van Radar Love tijdens de lancering van de iTunes Music Store in 2003 het best samen: ‘This is a song we’ve all heard but nobody knows about.’

En juist die boodschap werkt door, ook na het lezen van zo’n feitelijk overweldigend boek: je kan álles weten over Radar Love en toch voor de zoveelste keer overeind schieten als die drie vertrouwde noten weer eens uit de speakers knallen. Het verhaal van Radar Love laat zich vol overgave vangen in dit uitmuntende standaardwerk, het ware gevoel blijft echter bij diezelfde twee woorden: Let’s go!

En o ja, die ingelijste OOR-recensie hangt nog altijd in huize Meurders, op het toilet, met een kleine boodschap van Rinus Gerritsen, uiteraard in het boek afgedrukt. ‘Welcome to the club of survivors. No hard feelings, Felix. Groet Rinus.’