Cherubs is de eerste single van Elephant Shoe (1999), hun eerste studioplaat voor Universal-dochter Go Beat, dat eerder dat jaar al de live-cd Mad For Sadness heeft uitgebracht, bij wijze van taster van greater things to come. Het is de song die ze naar Top Of The Pops zal moeten brengen en hun succes definitief moet bestendigen. Het is herkenbaar aan de kale 808 bassdrum die de eerste twee minuten de trippy toon zet, terwijl Malcolms fluisterzachte gitaar zich er langzaam bijvoegt.

‘I see cherubs swarm around the bed and swooping down to kiss your head
Only when you’re wrecked do you agree with all my plans for you and me
The walls breathe, we’re locked in tight – it’s a lovely end to an ugly night
I think I could burst but I’m sure it’ll keep
The strobe in my head keeps me from sleep’

Het is eigenlijk een heel klein liedje, weinig woorden, minimale inkleuring. Arab Strap in electro modus, slow motion bewegend over een denkbeeldige dansvloer. Het vangt de comedown na de party. Leeg, moe, rusteloos. Met die bassdrum als flikkerende stroboscoop door je hoofd. Het is een veelgehoorde term in die dagen, de post-rave comedown. Op de een of andere manier raken de alternatieve rockers van Arab Strap in de UK een gevoelige snaar bij hordes die ieder weekend naar de superclubs en leegstaande fabriekshallen trekken om zich vol te gooien met drank en pillen. Thuis luisteren ze naar downbeat triphop, maar ook de verstilde, half-elektronische rock van Arab Strap blijkt een zalvende werking te hebben. Zowel Underworld als Leftfield toont zich in interviews fan van de Schotten.

Dat laatste vervult Aidan met enorme trots. Als ik hem rond The Red Threat in 2001 spreek, zegt hij: ‘Ik voel absoluut verbondheid met die groepen. Zeker weten! De manier waarop housemuziek gestructureerd is, hoor je duidelijk terug in onze songs: hoe wij ze opbouwen en rekken. Ik ben bijvoorbeeld erg trots op Turbulence [de elektronisch gekleurde single van The Red Thread], dat vind ik een van onze beste momenten. I love everything about it (…) Ons ultieme doel is nog steeds om Underworld te vragen of ze iets met ons willen doen, dat zou geweldig zijn. Ik kan me niks mooiers voorstellen. Maar misschien is het ook wel goed om afstand te bewaren. Ik ben gek op Underworld en al hun platen, maar misschien moet de waardering wel gewoon wederzijds blijven en kunnen we beter op afstand ons eigen ding blijven doen. Juist die afstand tot de clubscene geeft onze muziek een edge, denk ik. Meer kennis van clubmuziek zou de angel eruit halen. Als we te veel toenadering zoeken, zouden we onze eigenheid verliezen. Het zou tenietdoen wat we nu toevoegen. Dat gezegd hebbende: het zou te gek zijn als Underworld een keer een remix zou willen doen, al heb ik geen idee hoe ik met hen in contact zou moeten komen. Ik kom nooit in Londen, ken daar bijna niemand.’

Aan de vooravond van de eerste reünieshows in Schotland en Engeland, oktober 2016, kiezen Aidan en Malcolm voor de Schotse website The List ieder hun vijf favoriete Arab Strap-songs. Malcolm kiest o.a. voor Cherubs. Hij zegt: ‘We hebben een handvol liedjes opgenomen met Jason Famous [lokale producer, werkte ook met Bis]: Cherubs, Turbulence, One Four Seven One, (Afternoon) Soaps en The Shy Retirer. Hij was altijd onze steun en toeverlaat als we samples en meer elektronische elementen in onze songs wilden integreren. Rond diezelfde tijd hadden we een song met een geweldige James Bond-sample, maar toen kwam die eikel van een Robbie Williams met iets soortgelijks en hebben we het nummer maar weggegooid. Cherubs had de eerste grote hit van ons major label debuut moeten worden, we hebben zelfs een dure videoclip gemaakt, de hele rambam, met catering en al! Maar de single deed niks. Ik vind het nog steeds een heel mooi liedje. We hebben het nooit live gespeeld, maar misschien gaan we het in oktober bij de reünieshows proberen.’

Aidan kiest in diezelfde lijst van The List o.a. voor (Afternoon) Soaps, een elektronische bewerking van het oudere Soaps. Het is qua sound het zusje van Cherubs. Aidan: ‘Soaps komt van Philophobia, en het werkt op dat album, maar ik ben er zelf niet kapot van. We zochten nog een tweede single voor die plaat en besloten het een complete make-over te geven. Het was de eerste keer dat we met producer Jason Famous werkten, met wie we later nog enkele keren gewerkt hebben [hij helpt Aidan ook bij zijn instrumentale Lucky Pierre-platen]. Tot die tijd hadden we altijd analoog opgenomen, dit was de eerste keer dat we digitaal gingen en echt met samples werkten. Het was een eye-opener. Ik ben echt erg trots op dit nummer. We hebben er ook nog een fancy video bij gemaakt, geregisseerd door Ewan Morrison voordat hij een beroemde auteur werd, met echte acteurs erin. We hadden echt het gevoel dat we op een kantelpunt in onze carrière stonden. Er was interesse van grote platenmaatschappijen. Het was de laatste single die we voor Chemikal Underground maakten… tot we twee jaar later met hangende pootjes terugkwamen.’

Elephant Shoe flopt. Arab Strap blijkt toch geen hit material. En Aidan heeft nog zó zijn best gedaan om op z’n taalgebruik te letten! Cherubs wordt in oktober 2016 inderdaad bij alle vijf reünieshows gespeeld, in de toegift met (Afternoon) Soaps, Here We Go en The Shy Retirer. Turbulence zit voor de toegift.

Laatste feitje: Elephant Shoe staat voor het gefluisterde ‘I love you’. Je lippen maken dezelfde beweging, maar je zegt iets anders. Je durft de woorden niet uit te spreken. Kinderen schijnen het vaak te lispelen voor het slapengaan.

De foto van Aidan Moffat, deejayend in club Optimo in Glasgow, is in 2004 gemaakt door Michel Mees. Die nog veel meer mooie foto’s van onze vriend heeft. We troffen Aidan dat weekend toevallig (nou ja) aan de bar van de Nice ‘N Sleazy, hangend boven een pint. Een dag later zou hij er plaatjes draaien, weer een dag stond hij in Optimo. Boven de bar hing een poster. Er stond zoiets als: Friday Night is nice & sleazy, Saturday Night with Aidan Moffat is gay as fuck.

Lees ook:
Pt. 1: The First Big Weekend (donderdag 8 juni)
Pt. 2: Girls Of Summer (vrijdag 9 juni)
Pt. 3: New Birds (zaterdag 10 juni)
Pt. 5: Fucking Little Bastards (maandag 11 juni)
Pt. 6: Here We Go (dinsdag 12 juni)
Pt. 7: The Greatest Story Ever Told  (woensdag 13 juni)
Pt. 8: A New Heart (donderdag 14 juni)
Pt. 9: The Parting Song (vrijdag 15 juni)
Pt. 10: Piglet (zaterdag 16 juni)