En hoe dit Vampire Weekend, net twee jaar na oprichting, die Afrikaanse invloeden niet minder dan perfect weet te implementeren in ronduit geweldige indiepopliedjes vol te gekke, subtiele details die even vanzelfsprekend, sprankelend als smaakvol klinken? Hun stadsgenoten van Talking Heads zouden trots op ze zijn en datzelfde geldt voor Simon & Garfunkel. Zo zie je maar weer eens waar hippe jonge bands hun invloeden vandaan kunnen halen. Pete Philly & Perquisite stoeien met flamenco en klassiek, en ook dat laatste genre is terug te horen bij Vampire Weekend. Verder ga ik niet uitweiden over deze plaat. Dat is niet nodig. Bent u eenmaal gebeten door dit kwartet, dan is in no-time uw complete vriendenkring ook fan. Daar is geen knoflook tegen bestand. JASPER VAN VUGT