Maar het duurt tot track zeven totdat Paradinas zijn eureka-moment beleeft. Opeens weet hij weer hoe het voelde om voor de eerste keer op een wolk van liefde te dansen. Hoe zoet dat eerste pilletje smaakte. Hoe de muziek hem optilde en op die roze wolk zette. Hij vangt de herinnering perfect in Houzz 10, een nostalgische housetrack met tintelende melodielijnen, psychedelische synths en een langzaam opkomend gevoel van euforie dat blijft hangen tot Weakling Paradinas, de extatische finale. Hier staat de jonge Mike, de haren losgegooid, handen naar de hemel reikend, in trance te springen. Zo voelde dat dus, die eerste keer dat hij 808 State, Aphex Twin en andere vroege Britse acidhouse en het gloedvolle technogeluid uit Detroit hoorde. Misschien hebben de platen van Lone iets bij hem getriggerd, want die doet op Emerald Fantasy Tracks en Galaxy Garden iets soortgelijks. Skip die update, volgende keer een hele houseplaat, Mike!