Zeker, opener You’re Dead heeft met z’n rollende drums en tempowisselingen nog wel iets van de oude Wedding Present en een uptempo popliedje als Back A Bit… Stop klinkt best fris en fruitig, maar de echte magie is er niet helemaal. Gedge doet z’n best, hij sleurt en zeurt als in z’n beste dagen, maar klinkt af en toe net zo geforceerd als de powerakkoorden die het droevige Stop Thief! onnodig ontsieren.En misschien had hij flauwe liedjes als 524 Fidelio en The Girl From The DDR beter voor zijn andere band Cinerama kunnen bewaren. Als fan van het eerste uur blijf je ondanks een sterke eindspurt (End Credits is Gedge op z’n best) zo toch nog met een onbevredigend gevoel zitten. RAYMOND ROTTEVEEL