Des te verrassender nu is het beduidend ritmischer geörienteerde en bovendien minder omfloerst geproduceerde The Something Rain, dat opent met een liefst negen minuten durend stuk over een seksuele escapade, nota bene parlando voorgedragen door Boulter. Vervolgens hangt Staples als vanouds de crooner noir uit in een achttal bitterzoet getoonzette liedjes vol alternatieve dramatiek, naar eigen zeggen ingegeven door mensen uit hun directe omgeving die het leven niet langer bleken aan te kunnen. Na het eind vorige eeuw verschenen Simple Pleasure heeft Tindersticks zich met The Something Rain voor de tweede keer opnieuw weten uit te vinden. GEERT HENDERICKX