De rusteloosheid van een wereldstad die maar door- en doorgaat en de hersenspinsels die je middenin de nacht wakker liggend in een hotelkamer parten gaan spelen. Maar ook de ongebreidelde energie en de fascinerende beelden van nieuwbouwstad Berlijn, die je op nieuwe gedachten brengen. Bløf 2.0 noemt de band het zelf en de grafische vormgeving door Anton Corbijn, met zelfs een nieuw logo, onderstreept dat. Nu lijkt 2.0 soms als twee druppels water op 1.0: Wijd Open klinkt als een broertje van Hier en We Doen Wat We Kunnen is zo’n dromerige ballade waar Bløf al jaren het patent op heeft. Maar de pulserende echo’s en wave-achtige gitaarpatronen die opener Maan En Sterren kleuren, waren er niet eerder. En in Hou Vol Hou Vast, Beter en 21 Gram (‘Hoeveel weegt een ziel en is dat veel?’) klinkt Bløf inderdaad als herboren. Zoals ook de productionele Gründlichkeit het album een internationale allure geeft. Zo is Alles Blijft Anders een geruststellend meer van hetzelfde maar toch weer anders. JAN VAN DER PLAS