En weer probeert hij een behoorlijke kloof te overbruggen: tussen de psychedelische pop uit de jaren zestig en de synthi-producties uit de jaren tachtig. Violent Sensation Descends van de eerste EP uit 2008 is ook op Amoral het sleutelnummer: een flonkerende popsong, zomers maar ook donker, in de geest van The Zombies en The Creation. Die sixtiestic is nieuw, verder is er weinig veranderd. Nog steeds stuwen bombastische synths en new wave-bassen Elbrechts melancholische songs richting indiedisco. Het is allemaal erg 4AD medio jaren tachtig: intelligente indiepop met dance- en shoegaze-invloeden. Af en toe rinkelt er een Smiths-gitaartje (Full Collision) en ook New Order blijft een belangrijke referentie, maar storend wordt het jatwerk nergens. Wie dacht dat The Drums Brits klinken, moet deze vier uit Brooklyn (via Miami) eens horen.