Die eerste reguliere releases lieten de rest van de wereld kennismaken met zijn afwisselend grappige, indringende, melancholische, goudeerlijke en soms ook ontluisterende liedjes, bevolkt door stripfiguren, geesten, monsters, demonen, muziekhelden (The Beatles!) en, godvrezend als de jonge Daniel was, God en de Duivel, die hem voortdurend op de hielen leek te zitten. Hoewel hij hier al begintwintig is, klinkt hij met zijn onvaste hoge piepstem en bij tijd en wijle infantiele teksten (waar kom je toch vandaag, vraagt hij het kraanwater in Running Water) als een bang kind in het donker. Maar één met een groot songschrijftalent. Beste bewijs: culthits Casper The Friendly Ghost en Speeding Motorcycle van Yip/Jump Music, beide ook te vinden op de Best Of-cd Welcome To My World (2006). En een kind, weten we allemaal, spreekt altijd de waarheid. ‘I guess I lean towards the excessive/ But that’s just the way it is when you’re a manic depressive’, zingt hij ontwapenend in Keep Punching Joe op Hi, How Are You, de plaat die misschien nog wel het bekendst werd door het T-shirt dat Kurt Cobain regelmatig droeg. Dat met die door Daniel getekende kikker. Een muurschildering met diezelfde kikker werd in Austin tot kunst verklaard en van de sloophamer gered. Eenzelfde opwaardering verdient deze bedrieglijk kinderlijke muziek ook.