Het Amsterdamse beuktrio Bartek timmert al een tijdje aan de weg en viel vorig jaar op met de Beach-EP, waarop de onverwoestbare garagerockhit Fever staat. Die hadden ze best mee mogen nemen op dit officiële debuutalbum, dat nu na iets meer dan twintig minuten al voorbij is. Bartek maakt fuzzrock, vinden ze zelf, en plaatopener Holland is een soort mission statement: een repeterende bulldozerriff van ruim twee minuten, best fuzzy inderdaad. Maar daarna volgen met 22, Nothing en Someday de hits. Die zijn punky, poppy en worden even smerig als aanstekelijk gebracht. Na het stukje slowfuzz Heavy ramt Bartek op kant 2 (ik doe net alsof ik op vinyl luister) gewoon weer verder. Maar wel iets bedachtzamer, The Slime en Stupid doen vooral aan Thee Oh Sees denken. In de psychedelisch groovende afsluiter Sunken Eyes laat Bartek horen dat er muzikaal waarschijnlijk nog veel meer in het vat zit. Maar voor nu doen we het ermee. Ze hebben hits en ze hebben vaart. Dit debuut is bovenal een subliem lokkertje voor de spetterende optredens van Bartek.