Sterproducer Jack Antonoff is een van de drukste mannen in de muziekindustrie. Hij werkte samen met ontelbare beroemdheden, Taylor Swift en Lana Del Rey voorop, maar vindt om de paar jaar ook nog de tijd om een album te maken met zijn band Bleachers.
Zijn nieuwste worp gaat grotendeels op dezelfde voet verder als het in 2021 verschenen Take The Sadness Out Of Saturday Night, waarop Antonoff zichzelf opnieuw uitvond als een frequent naar Springsteen knipogende troubadour. Op dat album maakte The Boss ook zelf zijn opwachting. Dat blijft nu achterwege, maar de band klinkt af en toe nog steeds als een E-Street-coverband. Dat levert soms leuke nummers op, zoals Modern Girl en Tiny Moves, maar de saxofoonsolo in Self Respect neigt naar plagiaat. Een ander probleem is het energieniveau. Vooral de tweede plaathelft klinkt alsof Antonoff net een handjevol slaappillen heeft ingenomen voor de opnames begonnen, met als dieptepunt de niet vooruit te branden hekkensluiters Ordinary Heaven en The Waiter. Daarbij wordt een andere invloed voelbaar: The National. Diens gitarist Aaron Dessner heeft meegeschreven aan Hey Joe, dat net als een aantal andere nummers klinkt als iets wat bij die band op de plank is blijven liggen. Uit een kruising tussen Bruce Springsteen en The National zou vast een interessante plaat kunnen ontstaan, maar Antonoff heeft die niet gevonden.
