Een van de leukste succesverhalen uit de coronaperiode is de Nederlandse band WIES. Het trio onder leiding van Jeanne Rouwendaal begon voorzichtig met doorbreken net voordat het land op slot ging en bracht te midden van alle lockdowns een prima debuutalbum uit, vol fijne Nederlandstalige poprock met soms een stekelig randje.

De fundering voor opvolger Alles Anders werd al een tijd geleden gelegd, want het lekker meeschreeuwbare openingsnummer Ik Zie, Ik Zie verscheen een jaar geleden al als single. Wat in het vat zit verzuurt niet, want het vormt een prima startschot voor deze geslaagde, zelfverzekerde plaat.

In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, heeft het drietal niet heel veel aan de sound gesleuteld, maar het is allemaal net wat verfijnder. De rocknummers hebben meer pit, de refreinen zijn grootser en de ballads zijn emotioneler. In die laatste categorie is vooral de hartverscheurende afsluiter Ook Als Ze Er Niet Meer Zijn, over een gestorven vriend, een hoogtepunt.

Heel lang is het nummer zo klein en persoonlijk dat het bijna pijnlijk is om naar te luisteren, maar een kippenvelopwekkende climax van arenaformaat biedt uiteindelijk ontlading. Als sollicitatiebrief naar groter succes is Alles Anders zonder meer geslaagd. Als album overigens ook.