Productiviteit kent geen tijd. Ghosts is album achttien van zanger/gitarist/componist Bert Dockx sinds hij in 2010 met de band Flying Horseman debuteerde. Daarna volgden albums met Dans Dans, Ottla en solo. Dit is het tweede met eigen Engelstalig werk en het eerste met de nieuwe Bert Dockx Band, vol oude bekenden.

Dockx is een binnenvetter en gaat niet fluitend door het leven, maar durft wel naakt zijn emoties te tonen in tere, dynamisch opgebouwde broeierige songs. Safe (2022) was een donkere nachtplaat, nu keerde hij zichzelf zowaar compleet binnenstebuiten terwijl hij zich in het oog van een tornado bevond. Er was geen ontsnappen aan, zingt hij. Stormen kunnen aanzwellen en schade berokkenen, ze gaan ook weer liggen. Dog, over de rusteloze hond in hemzelf, kreeg zowaar airplay op de Vlaamse radio. Ghosts biedt nieuwe hoop, minder donkere nachten vol van een nieuwe liefde. Niet alles op dit door de Amerikaanse Philip Weinrobe (Kings Of Convenience) van een eindmix voorziene album is overigens even radiovriendelijk. Gelukkig niet, want het resultaat biedt ook – deze majestueuze muzikant typerende – lange dynamische tracks, over soms je vingers branden. Het bevat volgens de altijd bescheiden Dockx zijn beste gitaarspel tot nu toe. Dat laatste zegt veel.