Er zijn weinig zekerheden in het leven. Daarom is het best fijn dat je bij het opzetten van een nieuwe plaat van Ben Harper wel altijd weet dat het goed zit. De 52-jarige zanger, songwriter en multi-instrumentalist is een muzikaal ambachtsman die zijn eerste slechte plaat nog moet opnemen. En door de jaren heen werkte hij met zo’n beetje iedere grote artiest samen, van Mavis Staples tot Jack Johnson en van Keith Richards tot Harry Styles.

Hét verhaal achter Bloodline Maintenance is de dood van Juan Nelson, bassist en vriend van Harper. Het verliezen van zijn maat inspireerde de muzikant om zijn nieuwe muziek te schrijven met de basgitaar als uitgangspunt. Dankzij deze keuze is dit zestiende soloalbum zijn meest funky plaat tot nu toe. In heerlijke rauwe songs als We Need To Talk About It en Problem Child plukt Harper aan de snaren van zijn bas alsof ze los moeten komen. Het andere muzikale lekkers, waaronder freejazzy saxsolo’s en strak drumwerk, lijkt steeds achter het basgeluid te liggen. Qua tekstuele inhoud is Bloodline Maintenance een typisch Ben Harper-album. À la een ouderwetse blueszanger bezingt hij zijn problemen en kopzorgen, die doorgaans zijn veroorzaakt door onderliggende politieke of maatschappelijke kwesties.