Het leek even alsof het doek gevallen was voor Indian Askin. Na twee succesvolle albums die de status van grote belofte in de Nederlandse indiescene hadden gewaarborgd, viel de band in 2020 uit elkaar. Nu is er dus een comeback als soloproject van frontman Nelson ‘Chino’ Ayala. Niet geschikt voor mensen die snel last hebben van een zere nek, want je krijgt nogal wat whiplash van een luisterbeurt.
Net wanneer je als luisteraar bent bijgekomen van het hard rockende Levitate krijg je het funky I Like Boys voor je kiezen, compleet met stevige uithalen van een soulzangeres in het refrein. Aan verschillende stijlen dus geen gebrek. Lonely Citizen klinkt alsof Ayala alle ideeën die hij ooit nog had voor een Indian Askin-album op één plaat gesmeten heeft. Dat maakt het eindresultaat soms wat overdonderend, maar saai wordt het in ieder geval nooit. En het schrijven van simpele goede liedjes is hij ook niet verleerd, getuige kleinere songs als Houdini. Maar ook het meer bombastische werk zit eigenlijk altijd ontzettend strak in elkaar. Dat maakt dat het tweede leven van de band nog wel eens veelbelovender zou kunnen zijn dan het eerste. Indian Askin is dood, leve Indian Askin!
