Smoke Or Fire is nou typisch zo’n band die iedere (hardcore) punkrockfan ‘wel leuk’ vindt. Logisch, de band opereerde op de eerste twee albums heel slim ergens tussen Black Flag en Hot Water Music. Dat is dus altijd leuk . . .
ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Bij de derde langspeler verwachten we zo langzamerhand wel iets meer Joe McMahon. Met The Speakeasy is de band alweer toe aan zijn derde drummer: Ryah Parrish (Darkest Hour). Samen met Gwomper (Avail) op bas moet hij voor het verse bloed zorgen. Helaas, Smoke Or Fire klinkt op The Speakeasy niet beter dan op de vorige platen. Niet alleen voelt deze plaat als een herhalingsoefening, het gebrek aan een eigen smoel begin echt irritant te worden. Daar komt nog eens bij dat McMahon totaal niet bij stem is. Zijn vocalen klinken eentonig, ongeïnspireerd en op momenten zelfs ronduit vervelend. Shotgun en het rustigere Honey I Was Right About The War zijn goede punkrocknummers, maar voor de rest bedienen de heren zich telkens van hetzelfde tempo. En dan vergeet Smoke Or Fire ook nog eens goede refreinen te schrijven. Het zorgt ervoor dat de interessante thema’s die McMahon aansnijdt – racisme, materialisme, terreur – niet uit de verf komen. Een gemiste kans.