Dat is even schrikken! In openingstrack Tithe horen we een bijna onherkenbare Matthew Pryor krijsen over een stuiterende gitaarriff met spooky effecten. Is dit dezelfde band die met Something To Write Home About een van de beste – zo niet het beste – poppunkalbum ooit maakte? De band . . .

Op het tweede nummer, Regent’s Court, is Pryor al iets herkenbaarder, maar de rest van de band freakt vrolijk verder. Shatter You Lungs is wat dat betreft helemaal een hoogtepunt. Het repeterende ritme en gekke effecten zorgen voor een discoachtig nummer. Zo is iedere song een waar muzikaal kunststukje, gebeurt er elke seconde wel iets onverwachts en moeten we tot Pararelevant wachten tot we iets van de kenmerkende uithalen van Pryor horen. Oké, de teksten van The Get Up Kids zijn nog altijd erg emo – ik had me nog zo voorgenomen dat woord niet te gebruiken – maar dat krijg je er waarschijnlijk nooit meer uit. Voor de rest heeft There Are Rules niets meer te maken met de band waar je vroeger zo’n fan van was. De poppunkfan zal even moeten slikken, maar uiteindelijk ook overstag gaan. Geen gedroomde, wel een gedurfde comeback.