Technisch gezien is La Belle Époque het soloproject van Danny van Tiggele (ex-Mister and Mississippi), maar die benaming is wat misleidend. Vrijwel ieder nummer op zijn naar het project vernoemde debuutplaat (2020) had gastvocalen van een bekende naam uit de Nederlandse muziekscene.

Ook op Volume II is de rode loper uitgerold voor een gastenlijst waar je u tegen zegt. Tim Knol, Spike, Robin Kester, Bertolf, Bent Van Looy – het is nog maar een fractie van de prominenten die een vocale gastbijdrage leveren. En ook dat is nog maar het topje van de ijsberg, want de liner notes verraden nog een wagonlading aan bekenden die een moeilijker te identificeren instrumentaal steentje bij droegen.

Het resultaat van de samenkomst van al dit talent? Veertien puntgave liedjes die zich veelal ergens op het spectrum tussen folk en rootsmuziek begeven. Aangenaam om naar te luisteren, maar ook een beetje belegen. Spannend wordt het eigenlijk alleen wanneer Van Tiggele een van zijn gasten uitdaagt buiten diens comfortzone te treden. Zo is Part Time Peace Of Mind een onvervalste bluesrocker, die weinig te maken heeft met de muziek die gastvocalist Camiel Meiresonne normaliter met zijn band Son Mieux maakt. Dat is een interessant experiment, waarvan er op dit album wat te weinig te horen zijn om onder het oordeel ‘oerdegelijk, maar weinig enerverend’ uit te komen.