‘We zijn hier minstens drie jaar niet geweest, dus vanavond we will party your asses off!’ schreeuwt Nile Rodgers aan het begin van zijn optreden met Chic op North Sea Jazz. Mooi, dat enthousiasme van de licht-narcistische Koning van de discoriff. Maar de show die Chic vanavond opvoert is vrijwel exact dezelfde show die jaren geleden al werd opgevoerd. En diezelfde show kon je dit jaar of in de jaren ervoor ook al zien op Pinkpop, op Bospop, op Parkpop, op Royal Park; op zo’n beetje elk feestje dat het mobiele nummer van Nile Rodgers – hij geeft ‘m volgens mij aan iedereen die hij tegenkomt, zo’n type vind ik hem wel – in het adresboekje heeft staan.

Fotografie via North Sea Jazz

Vrijwel iedere andere band is in staat om een publiek te verrassen. Maar heb je je glitterbroek een avondje niet aan? Ben je niet in de stemming, ben je vanavond geen freak voor Chic? Dan wordt het ook echt niets. Zó eenvormig is Chic nu eenmaal. De club maakt disco zoals we disco kennen en niets anders. Hun licht funky liedjes lijken allemaal op elkaar. Ze zijn stupide, maar catchy. ‘Dance, dance, dance, clap your hands, hands, hands.’ Bij Chic zijn alle tijden Good Times. Zijn kat kan dood zijn, zijn auto ligt wellicht in de prak. Zijn huis staat in de fik of zijn piel in een Spaanse kraag. Maar Nile Rodgers staat dezelfde avond gewoon weer over zijn gitaar te wrijven. ‘Good Times! These. Are. The. Good Times!’

Wij ervaren het vanavond als een tikkeltje vermoeiend. Maar ook gewoon als heel erg leuk. Donderdagavond zagen we oude, grijze mannetjes in hysterische tienermeisjes veranderen toen Mick Jagger het podium van de Johan Cruijff ArenA betrad. Vanavond zien we soortgelijke oude, grijze mannetjes bewegen alsof ze geen boekhouders of zorgmanagers, maar echte dancing queens zijn. Vanaf het podium wordt dit gedrag meesterlijk gestimuleerd. Want ondanks dat Nile Rodgers en Chic deze show dus al een triljoen keer gaven, gaat het vanavond even enthousiast en bewegelijk als altijd. Het publiek wordt geen seconde aan z’n lot overgelaten, maar continu betrokken bij het feestje dat zich in de eerste plaats op het podium afspeelt.

En wie zijn glitterbroek vanavond niet aan heeft? Die mag lekker opkrassen. Bij Chic is er geen ruimte voor mensen die geen trek hebben in Chic. Ze doen wat ze doen, het is wat het is. Er is één smaak en andere smaken zijn er niet. Het is dansen op steeds weer datzelfde riffje, op steeds weer diezelfde domme refreintjes. In ieder liedje zijn ze net een ieniemienie beetje anders, maar lang niet genoeg om veelzijdigheid te faken. Maakt het wat uit? Nee hoor. Ben je een freak voor Chic, heb je je glitterbroek vanavond aan, dan sta je hier vanavond met een grijns op je gezicht en sta je er de volgende keer waarschijnlijk gewoon weer. 

Gezien: 9 juli 2022 op North Sea Jazz (23.15 uur, Nile). Lees hier al onze recensies van North Sea Jazz.

De zomereditie van OOR is uit!

Bestel ‘m hier.