Frontvrouw Florence Shaw van Dry Cleaning is waarschijnlijk een van de weinigen die op de derde Lowlandsdag de typische fratsen van bezoekers met een korte attentiespanne niet beu is. Ze ziet de steeds op het podium stuiterende ballonnen met lede ogen aan, maar als er confetti of bubbels de lucht in vliegen straalt ze haast van geluk. ‘That was our first confetti!’
Fotografie Arend Jan Hermsen
Die houding sluit vrij goed aan bij haar teksten, want Shaw blinkt uit in het gewone enorm bijzonder te laten klinken. In ijskoud onderkoeld spoken word beschrijft ze absurde gesprekken en mensen, of doet ze zelf gortdroge observaties. Die teksten puzzelt ze bij elkaar vanuit allerlei verschillende inspiratiebronnen, van willekeurige gesprekken die ze zelf opvangt tot passages uit boeken. Wie weet komt er op een volgend Dry Cleaning album dus wel een vrouw die een confettibuis laat afgaan voorbij. Of de bewegende tent die ze op een gegeven moment langs de India ziet trekken.
Of die combinatie een beetje werkt op Lowlands? In het begin is het wat stroef en het helpt niet dat de India amper gevuld is. Maar voor zowel band als publiek geldt: de aanhouder wint. De band komt steeds losser, het muzikale universum dat Dry Cleaning oproept wordt steeds meer bezwerend en het publiek luistert steeds aandachtiger. Ook Shaws enthousiasme voor alles wat maar een beetje onverwachts is, slaat over op het publiek, want als de frontvrouw voor één nummer een melodica tevoorschijn haalt schieten er in de tent telefooncamera’s de lucht in alsof Phoebe Bridgers en Lucy Dacus naar elkaar toekruipen tijdens de boygeniusshow.
Haar verwondering bereikt een hoogtepunt als ze zegt dat gitarist Tom Dowse vandaag jarig is. De halflege India is alsnog de beroerdste niet, dus uit volle borst wordt hem een Lang Zal Hij Leven toegezongen. ‘That was beautiful and amazing but I have no idea what happened’, is de repliek van Shaw, die bij de eerste ‘hiep hiep hoera’ haar lach al niet in kan houden. Niet lang daarna volgt het muzikale hoogtepunt Scratchcard Lanyard, het meest nadrukkelijk catchy nummer uit het repertoire van de band. Met vooral een fantastisch einde, waarin Shaw in plaats van een treffende slotzin gewoon hard haar adem uitblaast, wat meer zegt dan een duizend woorden.
Als de band het podium verlaat na afsluiter Anna Calls From The Arctic wil het publiek méér. Niet eens per se meer Dry Cleaning, al was er bij een eventuele toegift vast niemand boos geworden, maar vooral meer Dowse een fijne verjaardag wensen. Dus steekt er weer een Lang Zal Hij Leven de kop op vanuit de tent, waardoor de gitarist nog maar even een ererondje over het podium maakt. Wie in de coulissen kijkt, ziet een nog altijd mild verbouwereerde Shaw bij de laatste ‘hiep hiep hoera’ ook maar haar armen de lucht in gooien. Het feest is compleet.
Gezien: Lowlands 2023, 20 augustus (18.00 uur) in de Alpha. Lees hier al onze verslagen van Lowlands 2023.
Zomeractie!
Speciale zomeractie! Als je nu een jaarabonnement op OOR neemt betaal je geen 66,95 maar slechts 50 euro. En je maakt tevens kans op een originele Epiphone ES-335 gitaar! Meld je hier aan.
