Mysterieus, geheimzinnig, ietwat duister, vol introspectie: een greep uit de karakteristieken waar Holly Humberstone zich mee zegt te identificeren. En wie de liedjes op haar sterke debuutalbum Paint My Bedroom Black hoort, snapt gelijk waar dat vandaan komt. Ze schrijft goede teksten en combineert slimme pophaakjes met indierockmelodieën, vaak doorspekt met een sloot aan elektronica. Het zorgt ervoor dat je met volle aandacht blijft luisteren. In de Melkweg laat ze echter zien dat dat niet bepaald een garantie voor een boeiende liveshow is. Integendeel.
Fotografie Irwan Notosoetarso
De 24-jarige zangeres heeft namelijk één probleem: haar podiumpresentatie. Of beter gezegd: het complete gebrek daaraan. Halverwege de show is het aantal keren dat ze vraagt hoe het met ons gaat al niet meer op één hand te tellen. Je kunt je moeilijk aan de indruk onttrekken dat al haar praatjes van A tot Z zijn ingestudeerd. Op haar backdrop – die ze inmiddels al ruim twee jaar met zich meesleept – staan de namen van mensen die ooit op Twitter (eh, X) op haar antwoordden dat ze daar graag op wilden. In haar eigen woorden zijn het ‘haar trouwe fans en andere mensen die me altijd gesteund hebben’. Dat is aandoenlijk, maar zegt ook iets over de inspiratieloosheid waar Humberstone op het podium mee te kampen heeft.
En op zich hoeft dat niet eens een enorm probleem te zijn. Zo is Damien Rice, een van Humberstone’s grote voorbeelden (zijn album O was haar eerste favoriete plaat), ook niet bepaald iemand die het van zijn presence moet hebben, maar híj kan leunen op een waslijst aan weergaloze liedjes. Zover is zij nog niet. Die potentie is er overigens wel, zo blijkt, want na een ietwat vlak begin is er met The Walls Are Way Too Thin al vroeg in de set een hoogtepuntje. Het is een van de zeldzame gelegenheden waarop Humberstone het breekbare karakter én het volume van haar stem samen laat komen.
Dat is ook gelijk een van de weinige momenten waarop het in The Max (waar de balkons zijn afgesloten vanwege de tegenvallende kaartverkoop) eindelijk even enigszins stil is. De Engelse heeft, naast haar gebrekkige presentatie, namelijk nóg een grote tegenstander: het publiek. Dat kakelt er namelijk de godganse show stevig op los. En ja, dat is enerzijds haar eigen ‘schuld’, in die zin dat het ook simpelweg niet boeiend genoeg is. Anderzijds zorgt het ervoor dat een prachtige ballad als Kissing In Swimming Pools, dat met slepende uithalen naar een climax toewerkt, behoorlijk in het water valt. Zo kun je nooit winnen natuurlijk.
Over winnen gesproken: het helpt evenmin dat een groot deel van de setlist vanavond gespeeld wordt met de intensiteit van een gemiddelde wedstrijd van Ajax, waardoor liedjes als Cocoon, Lauren en Overkill niemendalletjes zijn die je je tien minuten later amper nog kunt herinneren. Op het moment dat Humberstone je bijna in slaap gesust heeft, veren we plots op: ze gaat een nieuw liedje spelen dat ze een avond eerder voor het eerst in Parijs liet horen en dat deze week uitkomt. ‘Niemand gooide iets naar me, dus volgens mij ging het best goed!’ En dat valt te begrijpen, want Dive is met gemak de meest opwindende song van de avond. Een geweldig refrein met stevige (en zuivere) uithalen, een punky gitaarlijntje en een geslaagde bridge. We zijn weer wakker.
Toch blijft het steeds maar weer op deze manier voortkabbelen. Héél af en toe maakt de middelmatigheid plaats voor een kortstondige opleving, zoals het tweeluik Sleep Tight en Ghost Me, waarbij de energie relatief gezien van het podium af knalt, maar net zo makkelijk kakt het weer volledig in. En dan helpt het óók nog eens niet mee dat Humberstone zich omringd heeft met een band die precies niks spannends doet. Áls de gitarist of toetsenist zich al in het hoofd haalt om een keertje uit de band te springen, is dat van zo’n korte duur dat het amper opvalt.
Holly Humberstone en haar consorten hebben, plat gezegd, vrijwel de hele avond de uitstraling van een natte krant. En ook al heb je een arsenaal aan goede liedjes, zolang je ze niet over weet te brengen, is er nog een lange weg te gaan.
