Zou bassist Jasper Verhulst even naar buiten hebben gekeken? Naar de platenwinkel van Concerto & De Waterput op Pinkpop, net buiten de tent waar hij speelt met Altin Gün? Daar is het allemaal begonnen, vertelt hij in de speciale Pinkpop-OOR. Met struinen door de bakken van Concerto, om daar toevallig een plaat van Selda op te pikken en vervolgens compleet verslingerd te raken aan Turkse folk. En zie eens waar hij nu staat.
Fotografie Paul Barendregt
Oké oké, vandaag in een slechtgevulde tent. De toch al bescheiden Tent Stage is voor een kwart gevuld, terwijl het veld tussen North en South alsmaar voller stroomt voor Editors en supersterrenacrobatiek. Altin Gün is geen act die voor volksverhuizingen zorgt op zo’n festival, ook in het vaderlandse clubcircuit draait de band mee in de sector ‘klein maar fijn’. Wat vooral indruk maakt, is de reikwijdte van hun speelveld: nu nog ramgezellig in Landgraaf, komende tijd in Pittsburgh, Minneapolis, Montreal, Washington, Hamburg, Oslo, Mexico City en vele, vele andere (wereld)steden.
Het bracht Jasper Verhulst dus de wereld over, die plaat van Selda Bağcan. Al heeft de funky spelende bassist (voorheen o.a. Jacco Gardner) op het podium maar een bijrol. ‘Gewoon’ de bassist, terwijl zangeres Merve Dasdemir vooraan voorzichtig de publieksinteractie opstart en zanger/gitarist Erdinç Ecevit virtuoos over de hals van zijn saz vliegt. Sowieso heeft deze band niet écht een frontfiguur. Stijve hark Adam Granduciel toonde zich enigmatischer dan heel Altin Gün. De aantrekkingskracht zit ‘m in die funky mix van Turkse folk, freaky synth-sounds en eigentijdse grooves.
Ze aarden prima hier in de achterhoede van de Pinkpop line-up, die grooves. Al is een groot doorbraakmoment, zoals we die vaak zagen op het nationale popfestival, erg ver weg. Daarvoor is de tent te leeg en het applaus te beschaafd. Rakıya Su Katamam, Canım Oy, Su Siziyor... tracks van het laatste album Aşk trekken de set opgang, maar pas bij de laatste single Doktor Civanim – halverwege de set – begint de festivalmagie te borrelen. Zo’n straffe Moroder-achtige synthloop met funky Nile Rodgers-slagwerk is natuurlijk ook hét paardenmiddel om een festivalweide in beweging krijgt.
Een meter of vijftig verderop deinen de vinylbakken van Concerto & De Waterput tevreden mee terwijl Yali Yali vervolgens zijn climax bereikt. Al vind je geen Erkin Koray, Barış Manço of Özdemir Erdoğan in de uitgeklede festivalversie van de platenzaak. Wel Queens Of The Stone Age en Niall Horan. Veel pop- en rockwerk. Wie ambitie heeft om ooit het Pinkpopterrein plat te spelen, doet er goed aan om de laatstgenoemde platen uit de bak te trekken, leert de set van Altin Gün. Laat deze band dan maar gloriëren in zijn volstrekt eigen en internationale geliefde niche.
Gezien: Pinkpop 2023, 16 juni (20.35 uur) in de Tent Stage. Lees hier al onze verslagen van Pinkpop.
Zomeractie!
Speciale zomeractie! Als je nu een jaarabonnement op OOR neemt betaal je geen 66,95 maar slechts 50 euro. En je maakt tevens kans op een originele Epiphone ES-335 gitaar! Meld je hier aan.
k, die zich laat omschrijven met de woorden waarmee Verhulst zijn eerste ervaring met Selda beschrijft; ‘spannend, behoorlijk trippy, weirde synth-sounds, fuzzgitaren’. Traditionele Turkse folkmuziek met een vette, eigentijdse groove.
Erkin Koray, Barış Manço, Özdemir Erdoğan
