Smulpapen die genoeg hebben van iedere avond vanillevla, maar ook weer niet avontuurlijk genoeg zijn voor papaya-mandarijn of een andere seizoensmaak, moeten eens de bolletjesvla uitproberen. Dat is gewone vanillevla, maar dan met van die kleine cacaoballetjes erin. Deze cacaoballetjes zijn niet bijzonder lekker, maar ze voelen wel fijn aan de tong. Bolletjesvla is kortom vanillevla met een toevoeging. Het is een net iets andere, maar alsnog superveilige variant op iets bekends en doodgewoons. Een omschrijving die ook past bij The Teskey Brothers.
Fotografie Dimitri Hakke
The Teskey Brothers is een Australische band, gevormd door de broers Josh en Sam. De band maakt typische, Amerikaans aandoende southernrockmuziek met soul, blues en country invloeden. Otis Redding, Ray Charles, Wilson Pickett en James Brown behoren tot prominente invloeden van het gezelschap. Van muzikanten zoals deze zijn er tallozen. Kijk de discografie van Paul Butler, producer van The Teskey Brothers, er maar op na. De muziek an sich is gewoontjes, alledaags en onorigineel. Ongebreideld speelplezier en de lekkere, rauwe stem van zanger Josh Teskey maken dat The Teskey Brothers echter net iets beter zijn dan hun stijlgenoten.
De op één na grootste zaal van North Sea Jazz puilt niet voor niets uit voor de Aussies, die hun bolletjesvla vanavond vol overgave in de dessertschaal gieten. Iedere song klinkt zoals ie moet klinken: als een klok. De fameuze ‘You!’ in de vertolking van Ray Charles’ Drown In My Own Tears komt heerlijk binnen. Slotsong Hold Me mondt uit in een machtige mondharmonicasolo. Grappig hoe zanger Josh de mondharmonica hier uit zijn zak trekt en aan het publiek onthult alsof hij een gender reveal-taart aansnijdt. Prachtige albumtracks, waaronder het bluesy Crying Shame en warmhartige Oceans Of Emotions, komen live nog meer tot leven. Zelfs het kleinste orgel- en slide-gitaarlijntje wordt met bezieling gespeeld.
Een uur en een kwartier speeltijd krijgen The Teskey Brothers vanavond. Dat is voldoende. Hoe goed en lekker de individuele songs ook worden uitgevoerd en zodoende klinken; de nummers lijken nogal op elkaar. Het geheel smelt geleidelijk samen. Het met de tong afzoeken van de vla naar de bolletjes begint al te vervelen. Je snakt naar papaya-mandarijn. Naar iets wat spannender is dan weer zo’n orgeltje, blazertje, gitaartje of dik aangezet vocaal. Maar dat neemt niet weg dat je over het algemeen best hebt genoten.
Gezien: North Sea Jazz 2023, vrijdag 7 juli (21.45 uur) in de Maas. Lees hier al onze verslag van North Sea Jazz.
Zomeractie!
Speciale zomeractie! Als je nu een jaarabonnement op OOR neemt betaal je geen 66,95 maar slechts 50 euro. En je maakt tevens kans op een originele Epiphone ES-335 gitaar! Meld je hier aan.
