Die Muppet-stem, experimenteerdrift en echo’s van de g-funk zaten er uiteindelijk op het vorige album al in. In het begin van To Pimp A Butterfly is deze nieuwe koers overdonderend. Wesley’s Theory, met opperfunkateer George Clinton en de wobwob-bas van Thundercat, is pure funk waar je de enorme band zo voor je ziet. Als Lamar die lijn voortzet met King Kunta denk je even dat hier muziekgeschiedenis geschreven gaat worden. Helaas dient zich op dat moment de val aan die ook aanwezig was op zijn vorige album: wisselvalligheid. Rustiger nummers als u en Institutionalized zijn afhaakmomenten. In die gevallen, en ook bij Momma, redt Lamar het vege lijf met zijn teksten. Als de muziek niet bevalt, is er des te meer reden om te luisteren wat de 27-jarige Amerikaan te vertellen heeft. En dat zijn altijd geweldige, prachtig geformuleerde verhalen. Uiteindelijk pakt Lamar de draad van het begin weer op met het furieuze The Blacker The Berry (dankzij de beat van Boi-1da het puurste hiphopnummer van het album) en die grote funkband is terug op i. Mortal Man is de sterke, twaalf minuten durende afsluiter, waar Lamar van alles behandelt, van loyaliteit, fans, Mandela, politiek, vergeving tot Michael Jackson, om af te sluiten met een fictief vraaggesprek met 2Pac. Het is een wonder dat Kendrick Lamar op To Pimp A Butterfly zoveel doet en behandelt zonder zich te vertillen. Het niveau is niet constant, maar op veel momenten zeer hoog. Hij heeft het wispelturige van de echte kunstenaar en komt steeds dichter bij zijn grootste kunstwerk. To Pimp A Butterfly is daar een prachtige voorbode van.

We hebben trouwens een speciale aanbieding: je krijgt Kendrick Lamars nieuwe album nu gratis bij een abonnement op OOR en dan krijg je er als bonus ook nog de nieuwe albums van Earl Sweatshirt en THEESatisfaction bij. Klik hier voor meer informatie.