Zestien nummers, totale speelduur een kwartier, een immer boze frontman en een band die weet waar Abraham de mosterd haalde. In Amerika is de band al onthaald al de redder van de hardcorepunk. De boosheid van Morris is oprecht. Of het nou gaat over het dumpen van nucleair afval (Toxic Box) of over het onderwijssysteem in de VS (King Kong Brigade), Morris is pisnijdig. En toch knaagt er iets. Wat OFF! hier presteert, is al vele malen vaker gedaan. En beter ook. Morris klinkt op momenten behoorlijk uitgeblust en ondanks de korte speelduur staan er teveel vullers op dit eerste en – als we de verhalen mogen geloven – ook laatste album van OFF!. De vier oude rotten hoeven niet zo nodig het genre opnieuw uit te vinden en een gebrek aan originaliteit kun je ze moeilijk verwijten, simpelweg omdat ze in bands zaten die (hardcore)punk zo’n beetje hebben uitgevonden. Iedereen die fan was van één van de eerder genoemde bands heeft er een tof album bij, maar daar is alles dan ook wel mee gezegd.