Het leverde bij momenten net zoveel kippenvel op als destijds, die bevlogen mix van rock, folk, punk en kampvuurmelancholie – hoe anachronistisch het allemaal ook aanvoelde. High, het tiende NMA-studioalbum, schiet wat dat betreft een beetje tekort. Carnival bleef vooral overeind door sterke songs, maar behalve het imponerende titelnummer en twee liedjes die meteen tot het mooiste behoren wat Sullivan en zijn mannen ooit maakten (Sky In Your Eyes en Into The Wind) wil het nergens écht bij de strot grijpen. Al is de drive van songs als Wired en All Consuming Fire natuurlijk onbetaalbaar, zegt Sullivan in No Mirror, No Shadow intelligente dingen – wellicht ook tegen overijverige popjournalisten – over meningen, idealen en de houdbaarheid ervan (‘I meant what I said at the time that I said it / Nothing is ever meant to last’) en vat hij in hetzelfde nummer nog eens treffend de missie van zijn groep samen: ‘where there is war we like to bring peace / Where there is peace we want to bring war.’ Werk aan de winkel dus, nog steeds. Het komt vast wel weer goed. ERIK VAN DEN BERG