Het optreden van Squid, donderdagavond in Paradiso, gaat misschien wel de boeken in als het officiële einde van door corona gemankeerde concerten in de hoofdstad. Zonder noemenswaardig contact te maken met het publiek bracht de postpunkband uit Brighton met hun explosieve optreden een groepspsychose teweeg die de afgelopen zwarte periode volledig deed vergeten.
Openingsfoto Anne-Marie van Rijn
De kolkende massa in de bomvolle ruimte verklaart mogelijk waarom het concert, dat eerst in Paradiso-Noord stond gepland, is verplaatst naar de grote zaal op de Weteringschans. Een zaalvullende moshpit voegt zich al snel als één organisme naar de repeterende, rauwe klanken van de vijf vrij stoïcijnse mannen op het podium. Helemaal vooraan staat het drumstel, waarachter Ollie Judge onder zijn petje schuil gaat. Staat een avond drummen al gelijk aan het volbrengen van een marathon, Judge zingt daar ook nog eens op vol volume bij. Door sommige nummers langzaam aan te laten zwellen geeft de band zijn frontman soms subtiel de tijd op adem te komen.
Vrijwel alle nummers van Bright Green Field komen langs. Het debuutalbum, dat afgelopen mei uitkwam, kreeg universeel bijval en werd – naast briljant – treffend omschreven als een energieke schreeuwwedstrijd van noiserock en kakofone cello’s. Judge zelf zegt dat het album donkerder is dan hun eerdere, wat speelsere werk. ‘De emotie in onze muziek is verder verdiept’.
De koperblazers, het 30-koppig koor en het strijkersensemble dat Squid inzette voor het maken van het album zijn achtergebleven in Engeland en teruggebracht naar een koebel, twee gongen en een trompet. De stem van Judge, die onmiskenbare gelijkenissen vertoond met die van wijlen Mark E. Smith, overschreeuwt de harde, opzwepende muziek.
Dit bericht op Instagram bekijken
Dertien nummers lang geven de mannen alles. Woordeloos voelen band en publiek elkaar tot het eind toe aan. En dan is het klaar. Geen toegift. Niks. Een naar bier en zweet riekende massa verlaat moegestreden en verdwaasd het pand. Soms zijn woorden niet nodig. I am my own narrator.
Gezien: donderdag 7 oktober 2021, Paradiso Amsterdam
