Dat blijkt ook uit de twee verrassende covers: een ultrasnelle versie van River Deep Mountain High en een noisy remake van Lipstick On Your Collar (een Conny Francis-song uit 1959!). Dit in 2004 teruggevonden concert is mede door de uitstekende opnamekwaliteit de grote verrassing van dit Saints-overzicht over de periode 1976-1978. Hun debuutalbum I’m Stranded (1977) sluit het beste aan bij deze rauwe concertopnames. Van tracks als Wild About You en Erotic Neurotic druipt de boredom af. Bijzonder zijn hierbij de bonustracks, waaronder de complete dubbelsingle One Two Three Four, met studioversies van eerdergenoemde twee covers. Eternally Yours, het tweede Saints-album, verschijnt in het voorjaar van 1978. Het is een overgangsplaat. Enerzijds is de punk nog rauw en strak, zoals in Private Affair, maar aan de andere kant doen blazers hun intrede en wordt, naast energie, soulful een belangrijk trefwoord. De versie in deze box bevat maar liefst veertien bonustracks. Het derde album, Prehistoric Sounds (eind 1978), is bijna geheel ontdaan van punkinvloeden. De blazers spelen een belangrijke rol, waardoor alles warm en swingend klinkt. Hoogtepunt is de Otis Redding-cover Security. Intussen rommelde het al in de band. De twee grootste ego’s, zanger Chris Bailey en gitarist Ed Kuepper, konden nauwelijks meer door één deur en uiteindelijk viel de groep uit elkaar. Bailey behield de naam The Saints en Kuepper startte zijn band Laughing Clowns. Pas in de 21^ste eeuw zouden de twee weer af en toe samen op het podium staan. Chris Bailey woont intussen al een paar jaar in Haarlem. Spreek hem daar eens aan over die roemruchte jaren 1976-1978, waarin The Saints volgens mensen als Nick Cave, Bob Geldof en Sonic Youth tot de meest invloedrijke punkbands behoorden. OSCAR SMIT