Het lijkt soms een uitstervend ras, de positieve mens. C Duncan doet in elk geval zijn best er een te zijn. Zijn hang naar lieflijkheid, met zoetgevooisde melodieën en een bij tijden bedwelmende meerstemmigheid die live ook uitstekend tot zijn recht komt, zit hem ingebakken. Die was overrompelend op zijn debuut Architect (2015) en wat minder prominent op het daaropvolgende The Midnight Sun (2016), om op Health (2019) een keiharde comeback te maken.