Of het nu wel of geen lente is, in Built On Glass klinkt de Australische zomer door. Faker heeft een geweldige, ietwat geknepen soulstem, die hij combineert met sterke elektronische producties. Hij houdt zich veel minder bezig met die cadans waar Flume, Hudson Mohawke en Flying Lotus bekend om staan. Chet Faker vindt het orgelgeluid van zijn synthesizer veel interessanter. Het zijn nummers waar je hoofd heerlijk op mee deint. De zwaarte van James Blake heeft Faker buiten de deur gehouden door de producties iets rijker te maken, met altijd ruimte voor drums, soms blazers, allerhande andere instrumenten en het dubbelen van zijn stem. Het overheersende gevoel op het album is optimisme en hoop, hoe slecht het er ook voor lijkt te staan. Built On Glass is daardoor een verademing geworden. Een album om het hele jaar door wekelijks te draaien, om de duisternis buiten de deur te houden. ALEX VAN DER HULST